Bücher von Andrej Tihomirow

Germanskie qzyki ¿ gruppa rodstwennyh qzykow, odna iz wetwej indoewropejskoj qzykowoj sem'i. K germanskim qzykam otnosqtsq: anglijskij, nemeckij, gollandskij (niderlandskij, w Bel'gii nosit nazwanie flamandskij), frizskie, idish (sowremennyj ewrejskij, woznikshij w 10¿12 ww. na baze srednewerhnenemeckih dialektow) qzyki, a takzhe afrikaans, obrazuüschie zapadnuü podgruppu, i shwedskij, datskij, norwezhskij, islandskij i farerskij qzyki, obrazuüschie sewernuü ili skandinawskuü podgruppu. V perwye weka nashej äry suschestwowali takzhe wostochnye germanskie qzyki ¿ burgundskij, wandal'skij i gotskij, iz kotoryh po pamqtnikam izwesten lish' poslednij. V nachalo nashej äry germanskie qzyki wystupaüt kak qzyki mnogochislennyh plemennyh gruppirowok germancew, obitawshih na poberezh'e Sewernogo i Baltijskogo morej, w Jutlandii i na üzhnoj okonechnosti Skandinawii. Glawnoe zanqtiq drewnih germancew ¿ zemledelie i skotowodstwo. Oni zhili rodowym stroem, kotoryj w perwye weka n. ä. nahodilsq w stadii razlozheniq.

Indoewropejskie qzyki ¿ odna iz samyh bol'shih gruppirowok semej rodstwennyh qzykow. K chislu indoewropejskih qzykow otnosqtsq sleduüschie qzykowye gruppy (sem'i), a takzhe otdel'nye drewnie i nowye qzyki: indijskie, iranskie, slawqnskie (w tom chisle russkij qzyk), baltijskie, germanskie (w tom chisle anglijskij i nemeckij qzyki), armqnskij, albanskij, grecheskij, kel'tskie, italijskie, w chislo kotoryh whodil latinskij qzyk, a takzhe romanskie qzyki, kotorye razwilis' pozdnee iz tak nazywaemoj narodnoj latyni, toharskie qzyki i nekotorye iz drewnih qzykow Maloj Azii. Istoricheskie sud'by otdel'nyh grupp indoewropejskih qzykow slozhilis' ochen' nerawnomerno, otraziw ätim konkretnye uslowiq istoricheskogo razwitiq narodow, ih nositelej. Rodstwo indoewropejskih qzykow proqwlqetsq w obschnosti znachitel'noj chasti korneslowa, sostawlqüschego qdro osnownogo slowarnogo fonda kazhdogo iz qzykow, otnosimyh k ätoj gruppe, a takzhe w shodstwe ih grammaticheskogo stroq. Odnoj iz harakternyh chert grammaticheskogo stroq drewnih indoewropejskih qzykow bylo nalichie flexii; slowoizmenenie osuschestwlqlos' s pomosch'ü special'nyh okonchanij, tesno swqzannyh s osnowoj, a takzhe putöm izmeneniq oglasowki kornq i osnowy.

Istoricheskie fakty swidetel'stwuüt, chto ne Sowetskij Soüz, a Soedinennye Shtaty w gody ¿holodnoj wojny¿ stremilis' poluchit' odnostoronnie preimuschestwa putem operezheniq nauchno-woennyh razrabotok. Perwoe ispytanie atomnoj bomby SShA proweli w 1945 g., a SSSR ¿ w 1949 g. Perwyj äxperiment s termoqdernym ustrojstwom ispytan w SShA w 1952 g., w SSSR ¿ na sleduüschij god. S konca 60-h godow w SShA nachali napolnqt' swoi mezhkontinental'nye ballisticheskie rakety kassetnymi boegolowkami indiwidual'nogo nawedenii, a SSSR lish' spustq 5 let wynuzhden byl nachat' razwertywanie podobnyh sistem. V nachale 80-h godow SShA pristupili k serijnomu proizwodstwu nejtronnogo oruzhiq, otrabotali dlq woennyh celej kosmicheskuü sistemu ¿Shattl¿, proizwodili w massowom kolichestwe krylatye rakety razlichnyh tipow. V gody ¿holodnoj wojny¿ osnowoj wseh suschestwowawshih amerikanskih woennyh strategij, opredelqüschih celi, formy i sposoby ispol'zowaniq qdernogo sredstwa unichtozheniq lüdej, wsegda neizmennym ostawalsq princip - otkrowennyj qdernyj shantazh i ugroza primeneniq qdernogo oruzhiq w lübyh uslowiqh obstanowki. Sozdanie qdernogo schita w gody ¿holodnoj wojny¿ pozwolilo SSSR sohranit' swoü nezawisimost'.

Uchenye wyqwili swqz' mezhdu zemletrqseniqmi i wyhodami uglekislogo gaza. «Deqniq swqtyh apostolow», glawa 2: 2 I wnezapno sdelalsq shum s neba, kak by ot nesuschegosq sil'nogo wetra, i napolnil wes' dom, gde oni nahodilis'. (Hronologiq zemletrqseniq w rajone Mertwogo morq pokazala, chto rajon, raspolozhennyj primerno w 20 kilometrah ot Ierusalima, byl osobenno sejsmicheski aktiwen w 31 g. do n.ä., a takzhe mezhdu 26 i 36 godami nashej äry. Vtoroe zemletrqsenie proizoshlo w te dni, kogda byl prokuratorom Iudei Pontij Pilat¿) 3 I qwilis' im razdelqüschiesq qzyki, kak by ognennye, i pochili po odnomu na kazhdom iz nih. (Pri nekotoryh zemletrqseniqh otmechaütsq mgnowennye izmeneniq älementow magnitnogo i älektricheskogo polq Zemli, soprowozhdaüschiesq wspyshkami swetä) 4 I ispolnilis' wse Duha Swqtago, i nachali goworit' na inyh qzykah, kak Duh dawal im proweschewat'. (Glossolaliq - isstuplennoe wykrikiwanie besswqznyh, lishennyh smysla zwukow, slogow, slowosochetanij. Uglekislyj gaz, kotoryj poqwlqetsq pri zemletrqseniqh, mozhet okazywat' wozbuzhdaüschee wozdejstwie na lüdej, chto i priwodit k wsewozmozhnym wykrikiwaniqm besswqznyh, lishennyh smysla zwukow, slogow, slowosochetanij).

Zakulis'e stroit swoü politiku, kak i wse religii: 1. zakulis'e ¿ "zainteresowannye lica", weschaüschie ot imeni nesuschestwuüschego boga; 2. ocharowannye bogom (to est' zagipnotizirowannye lüdi) ¿ wsem izwestnye proroki, propagandiruüschie postulaty i ukazaniq zakulis'q; 3. "pushechnoe mqso" ¿ ispolniteli, gibnuschie wo imq zakulis'q. Sejchas qdrom mirowogo Oligarhata qwlqetsq gruppa Rotshil'dow-Rokfellerow. Nasledstwennye monarhii so wremen burzhuaznyh rewolücij 16-20 ww. stanowqtsq wse bolee dekoratiwnymi. Vlast' imperatorow (carej, korolej) perestaet byt' absolütnoj, a stanowitsq nominal'noj. Real'naq wlast' sosredotochiwaetsq w rukah perwyh ministrow, stawlennikow Oligarhata. Byli Gabsburgi, Romanowy-Gol'shtejn-Gottorpy, Gogencollerny i drugie semejnye (klanowye) dinastii, spaqnnye rodstwennymi i finansowymi interesami. Ih smenili Rokfellery, Morgany, Rotshil'dy, Kuny, Loeby, Goldmany, Mellony, Saxy, Düpony, Lemany i drugie semejstwa, dalee sleduüt oligarhi iz spiska «Forbs». Zakulis'e wladeet kompaniqmi i korporaciqmi na trilliony dollarow, emu tak zhe prinadlezhit pechatnyj dollarowyj stanok: Federal'naq rezerwnaq sistema (FRS) SShA, a tak zhe pochti wse krupnye banki centrobanki celyh stran.

Taktyka i strategia ¿wiatowej oligarchii jest bardzo prosta - rzucä przyn¿t¿ w postaci tzw. "inwestycji" i czekä, ä kto¿ "gryzie", a niektórzy "doradcy" naciskaj¿ na w¿adców, aby zach¿ci¿ ich do "po¿kni¿cia" przyn¿ty i siedzenia na finansowych "narkotykach" w postaci inwestycji. W rzeczywisto¿ci jest to cäa taktyka ze strategi¿ "rozwoju". ¿¿czn¿ liczb¿ korporacji transnarodowych (KTN) szacuje si¿ na dziesi¿tki tysi¿cy, ale to one "tworz¿ pogod¿". 400 do 500 wielomiliardowych korporacji. Tak wi¿c stopniowo nast¿puje swego rodzaju "transnacjonalizacja" - globalizacja gospodarki ¿wiatowej, oczywi¿cie pod kontrol¿ "liderów", czyli szefów banków, korporacji, ¿wiatowej oligarchii. Toczy si¿ odwieczna mezhimperialistyczna walka o strefy wp¿ywów i rynki zbytu. Imperializm, jak wskazä Lenin, prowadzi "do aneksji, do wzmocnienia ucisku narodowego, a w konsekwencji tak¿e do nasilenia oporu". Uwarunkowane to by¿o pragnieniem oligarchii finansowej: a) utrzymania w pos¿usze¿stwie narodów kolonii i pästw zale¿nych, b) rozszerzenia ich posiad¿o¿ci i stref wp¿ywów kosztem innych mocarstw, c) st¿umienia oporu robotników wewn¿trz kraju, wreszcie d) zwi¿kszenia ich zysków kosztem zamówie¿ wojskowych.

Taktika i strategiq mirowoj oligarhii ochen' prosta ¿ zakinut' nazhiwku w wide tak nazywaemyh «inwesticij» i zhdat' kogda kto-nibud' «klünet», a nekie «sowetniki» podtalkiwaüt prawitelej, chtoby oni sposobstwowali «zaglatywaniü» nazhiwki i sadilis' na finansowye «narkotiki» w wide inwesticij. Vot, sobstwenno goworq, i wsq taktika so strategiej «razwitiq». Obschee chislo transnacional'nyh korporacij (TNK) ischislqetsq desqtkami tysqch, no «delaüt pogodu» 400 ¿ 500 korporacij-mul'timilliarderow. Tak postepenno proishodit swoego roda «transnacionalizaciq» - globalizaciq mirowogo hozqjstwa, estestwenno pod kontrolem «glawarej», to bish' rukowoditelej bankow, korporacij, mirowoj oligarhii. Idet wechnaq mezhimperialisticheskaq bor'ba za sfery wliqniq i rynki sbyta. Imperializm, kak ukazywal V. I. Lenin, wedet «k annexiqm, k usileniü nacional'nogo gneta i, sledowatel'no, takzhe k obostreniü soprotiwleniq». Jeto bylo obuslowleno stremleniem finansowoj oligarhii: a) derzhat' w powinowenii narody kolonij i zawisimyh stran, b) rasshirit' swoi wladeniq i sfery wliqniq za schet drugih derzhaw, w) podawit' soprotiwlenie trudqschihsq wnutri swoej strany, nakonec, g) uwelichit' swoi pribyli za schet woennyh zakazow.

S tochki zreniq Solow'ewa, otwlechennoe znanie - neobhodimyj moment kak w zhizni kazhdogo konkretnogo indiwida, tak i w zhizni wsego chelowechestwa. Bez nego newozmozhno dostich' logicheski swqzannoj mysli. Odnako, schitaet Solow'ew, odnostoronnqq absolütizaciq ätogo momenta, prewraschenie ego w samostoqtel'nyj i samo podawlqüschij princip zawodit filosofiü w tupik. Nikolaj Berdqew ne priznawal duhownogo diktata, kotorym, po ego mneniü, wsegda ¿greshilä oficial'naq prawoslawnaq cerkow'. Analiziruq znamenituü Legendu o Velikom inkwizitore iz ¿Brat'ew Karamazowyh¿ Dostoewskogo, on obraschaet wnimanie na mysl' Dostoewskogo o prichinah, po kotorym Iisus prishel w mir nischim i gonimym. I pytaetsq otwetit' na wopros, pochemu on ne sowershil chuda, koli emu wse podwlastno i ne soshel s kresta, tak w nego uwerowali by wse. Veber wyqwil wzaimoswqzi mezhdu social'noj organizaciej i religioznymi cennostqmi. Po Veberu, religioznye cennosti mogut byt' moschnoj siloj, wliqüschej na social'nye izmeneniq. Tak, w rabote «Protestantskaq ätika i duh kapitalizma» Veber opisal, kak wera pobuzhdala kal'winistow k zhizni, ispolnennoj truda i berezhliwosti; oba äti kachestwa sposobstwowali razwitiü sowremennogo kapitalizma.