Bücher von Bart De Cort

Ria de Korte verenigde in haar leven twee grote carrieres die volstrekt parallel aan elkaar liepen. Zij was zowel voor als na de oorlog zeer actief in diverse links-socialistische bewegingen. Op haar woonadres - Nic. Witsenstraat 5 te Amsterdam - was zij redacteur, secretaresse, administratrice of penningmeester van die bewegingen en hun periodieken. Daarnaast was op dit adres het Instituut Ria de Korte voor schoonheidsverzorging gevestigd.Niet alleen heeft ze honderden schoonheidsverzorgsters opgeleid, ze leidde meerdere (inter)nationale brancheorganisaties. Tijdens de oorlog was Ria de Korte actief in de verzetsgroep rondom de linkse verzetskrant De Vonk. Na verraad werd ze opgepakt. Ze overleefde een barre tocht langs 8 concentratiekampen. Kort na de oorlog was De Korte bestuurslid van zowel de Nederlandse Vereniging voor Seksuele Hervorming (NVSH), als van het Sociaal-democratisch Centrum dat de PvdA van binnenuit tot een linksere koers trachtte te bewegen.Naast haar biografie bevat dit boek alle artikelen die zij voor de links-socialistische Vlam en de NVSH schreef. Wat hierbij opvalt is haar vlotte pen, haar gevoel voor humor, het alledaagse als inspiratiebron en de afwezigheid van de noodzaak om de dingen op de spits te drijven. Ria de Korte was geen feministe, maar een onverzettelijke en tegelijk zachte emancipatoire kracht.

There is no doubt that Engelien Reitsma-Valença - together with the more renown M.C. Escher - belongs to the top Dutch graphic artists in the first half of the twentieth century. She has an ironclad reputation as an engraver, especially her portraits executed in this mode are of the highest order. This richly illustrated monograph situates her work within the context of her life and times. Both in her professional and in her private life, Reitsma-Valença had more than a fair share of hindrances and setbacks, the eradication of her Jewish family during WWII being one of them. It is to her credit that Reitsma-Valença overcame all of these obstacles - and, in the end, her perseverance paid off. In spite of the quality of her work, her name has, however, not yet become a household name. It was therefore high time that all of her works were collected in one volume, especially since the number of admirers and collectors of her work is quickly growing worldwide.

Op de Joodse Begraafplaats Weißensee in Berlijn ligt het ongemarkeerde graf van de Nederlandse Selma Meyer. Dat haar gebeente vanaf het vroege oorlogsjaar 1941 zo ver weg van haar geboortestad en woonplaats Amsterdam rust, is het gevolg van haar activiteiten tegen het Derde Rijk en haar plaats op de Fahndungsliste van de Duitse Sicherheitsdienst. Omdat haar werk tegen nazi-Duitsland zich voor mei 1940 afspeelde, bovendien nog buiten de gevestigde politieke partijen en organisaties, is zij totaal vergeten. Onterecht, zoals Bart de Cort laat zien. Uit de voorliggende nieuwe druk blijkt dat Meyer in nog meer sociale bewegingen actief was dan tot nu toe bekend. Daarnaast bevat deze uitgave de volledige correspondentie van, aan en over Selma Meyer in de periode 1940-1941, die na het verschijnen van de eerste druk werd gevonden.

Ondanks dat Lode Brakel in een necrologie in het Nieuw Israelitisch Weekblad een 'eminent joods geleerde' en 'een van de meest vooraanstaande Nederlands-joodse intellectuelen van na de Tweede Wereldoorlog' wordt genoemd, komt zijn naam niet voor in naslagwerken over joden in Nederland. Dat kan met de onderwerpen van zijn vakgebied, met zijn langdurige verblijf en - vroegtijdige - overlijden in het buitenland, of met een combinatie van deze factoren te maken hebben. Met zijn studie van Maleise profeten-geschiedenissen probeerde Brakel zijn grote kennis van de Indonesische, Indiase, Perzische, Arabische en joodse culturen met elkaar in verbinding te brengen. Brakel was een typisch getraumatiseerd oorlogskind dat erg gebukt ging onder de wetenschap dat zijn ouders het concentratiekamp niet overleefden. Het bezorgde hem een levenslang gevoel van verlatenheid en de idee dat hij zich moest bewijzen. De orthodoxie was mogelijk toch eerst en vooral het psychologische toevluchtsoord waar hij naar op zoek was.