Bücher von Kemal Yildirim

This book discusses the differences in the Islamic point of view regarding human rights and the Universal Declaration of Human Rights. The Declaration was composed as part of the United Nations¿ framework for member countries as a ¿common standard.¿ In essence, its thirty articles assert, ¿all human beings are born free and equal in dignity and rights.¿ In comparison, the various Islamic human rights ¿arrangements¿ (civil, social, judicial, and political) offer and that rely on Islamic principles and sources, systematically limit, rather than protect or expand, the sorts of civil and political rights found in the Universal Declaration and related international law. And yet, not one voice or one nationality serves as a single representative of all of Islam. It should be noted that the diversity of Muslim views is as great as on any other political issue. What are Human Rights? Human rights are rights inherent to all human beings, regardless of race, sex, nationality, ethnicity, language, religion, or any other status.

Banaba (/b¿¿n¿¿b¿/; tak¿e Ocean Island), wyspa Kiribati na Oceanie Spokojnym, a jako samotna, wzniesiona na zachód od ¿äcucha Wysp Gilberta wyspa koralowa, jest najdalej na zachód od Kiribati, czyli 185 mil (298 km) na wschód od Nauru. Jego powierzchnia wynosi 6,0 km, a najwy¿szy punkt na wyspie jest równie¿ najwy¿szym punktem Kiribati, na wysoko¿ci 81 metrów (266 stóp). Wraz z Nauru i Makatea (Polinezja Francuska), jest to jedna z wänych, bogatych w fosforany wysp Pacyfiku. Banabany s¿ Mikronezjanami, których j¿zyk jest bardzo podobny do j¿zyka Gilberta w Kiribati. Ludno¿¿ Banabanu zostäa przeniesiona z wyspy Banaba (Wyspa Oceanu), nast¿pnie na Wyspy Gilberta i Ellice, a obecnie w Kiribati, do Rabi we wschodnim Fid¿i w 1942 r., kiedy to wydobywäa j¿ brytyjska Komisja Fosforanowa. W latach 1900-1979 prawie cäa powierzchnia Wyspy Oceanu zostäa usuni¿ta. Wielu Banabanów pozostaje na wyspie Rabi (Vanua Levu), cho¿ inni wyemigrowali do Suvy i innych miejsc.

Banaba1 (/b¿¿n¿¿b¿/; também Ocean Island), uma ilha de Kiribati no Oceano Pacífico, e como uma ilha de corais levantada a oeste da cadeia da Ilha Gilbert, é o extremo oeste de Kiribati, ou seja, 185 milhas (298 km) a leste de Nauru. Tem uma área de 6.0 km2 e o ponto mais alto da ilha é também o ponto mais alto de Kiribati, a 81 metros de altura3 Junto com Nauru e Makatea (Polinésia Francesa), é um das importantes ilhas do Pacífico ricas em fosfatos elevados Banabans são micronésios com uma linguagem muito semelhante ao Gilbertese linguagem do Kiribati. A população Banaban foi transferida da ilha de Banaba (Ilha Oceânica), então nas Ilhas Gilbert e Ellice e agora em Kiribati, para Rabi no leste das Fiji em 1942 quando a Comissão Britânica de Fosfatos estava minerando-o. Entre 1900 e 1979 a maior parte da superfície da Ilha Oceânica foi removida. Muitos Banabans permanecem no island of Rabi (Vanua Levu), embora outros tenham migrado para Suva e outros lugares.

Banaba1 (/b¿¿n¿¿b¿/ ; également Ocean Island), une île de Kiribati dans l'océan Pacifique, et en tant qu'île corallienne surélevée et solitaire à l'ouest de la chaîne des Gilbert Island, elle est la plus à l'ouest de Kiribati, c'est-à-dire à 185 miles (298 km) à l'est de Nauru. Elle a une superficie de 6.0 km2 et le point le plus élevé de l'île est également le point le plus élevé de Kiribati, à 81 mètres (266 ft) de haut3 Avec Nauru et Makatea (Polynésie française), il est de un des îles importantes du Pacifique riches en phosphate Les Banabans sont des Micronésiens dont la langue est très proche du Gilbertese langue de Kiribati. La population banabane a été déplacée de l'île de Banaba (Ocean Island), puis dans les îles Gilbert et Ellice et maintenant à Kiribati, à Rabi dans l'est des Fidji en 1942 lorsque la British Phosphate Commission l'exploitait. Entre 1900 et 1979 la quasi-totalité de la surface de Ocean Island a été enlevée. De nombreux Banabans restent sur le île de Rabi (Vanua Levu), bien que d'autres aient migré vers Suva et ailleurs.

This book examines the life and influence of Gamal Abdul Nasser of Egypt during the 1950s, 60s and 70s. Gamal Abdel Nasser Hussain (UK: /¿¿¿m¿¿l ¿æbd¿l ¿n¿¿s¿r, - ¿næs¿r/, US: /- ¿¿¿bd¿l -/; Arabic: ¿¿¿¿ ¿¿¿ ¿¿¿¿¿¿ ¿¿¿¿, romanized: Jam¿l ¿Abdu n-N¿¿ir ¿usayn, Egyptian Arabic: [¿æ¿mæ¿l ¿æbden¿n¿¿s¿e¿ ¿e¿se¿n]; 15 January 1918 ¿ 28 September 1970) was an Egyptian politician, who served as the second President of Egypt, from 1954 until his death in 1970. Nasser led the 1952 overthrow of the monarchy and introduced far-reaching land reforms the following year. Following a 1954 attempt on his life by a Muslim Brotherhood member, he cracked down on the organization, put President Mohamed Naguib under house arrest and assumed executive office. He was formally elected president in June 1956.

Dit boek onderzoekt het leven en de invloed van Gamal Abdul Nasser van Egypte tijdens hetjaren '50, '60 en '70. GamalAbdel Nasser Hussain (UK): /¿¿¿m¿¿l ¿æbd¿l ¿n¿¿s¿r, - ¿næs¿r/, VS: /-¿¿¿bd¿l -/;Arabisch: ¿¿¿¿ ¿¿¿ ¿¿¿¿¿¿¿ ¿¿¿¿, geromaniseerd: Jam¿l ¿Abdu n-N¿¿ir¿usayn, Egyptisch-Arabisch: ¿æ¿mæ¿l ¿æbden¿n¿¿s¿e¿ ¿e¿se¿n; 15 januari 1918 - 28September 1970) was een Egyptische politicus die als tweede president vanEgypte, van 1954 tot zijn dood in 1970. Nasser leidde de omverwerping van de monarchie in 1952en voerde het jaar daarop verregaande landhervormingen door. Na eenaanslag op zijn leven in1954door een lid van de Moslimbroederschap, sloeg hijdeorganisatie, zette president Mohamed Naguib onder huisarrest en nam aan...uitvoerend bureau. Hij werd in juni 1956 officieel tot president gekozen.

Ta ksi¿¿ka analizuje ¿ycie i wp¿ywy Gamala Abdula Nassera z Egiptu podczasLata 50., 60. i 70. GamalAbdel Nasser Hussain (UK: /¿¿¿m¿¿l ¿æbd¿l ¿n¿¿s¿r, - ¿næs¿r/, USA: /-¿¿¿bd¿l -/;po arabsku: ¿¿¿¿ ¿¿¿ ¿¿¿¿¿¿ ¿¿¿¿ , po romantycznemu: Jam¿l ¿Abdu n-N¿¿ir¿usayn, egipski arabski: [¿æ¿mæ¿l ¿æbden¿n¿¿s¿e¿ ¿e¿se¿n]; 15 stycznia 1918 r. - 28We wrze¿niu 1970 r.) by¿ egipskim politykiem, który pe¿ni¿ funkcj¿ drugiego prezydentaEgipt, od 1954 roku do jego ¿mierci w 1970 roku. Nasser poprowadzi¿ obalenie monarchii w 1952 r.,a w nast¿pnym roku wprowadzi¿ daleko id¿ce reformy rolne. Pozamachuna jego ¿yciew1954 r., dokonanymprzez cz¿onka Bractwa Muzu¿mäskiego, rozprawi¿ si¿ z Egiptem.wsadzi¿ prezydenta Mohameda Naguiba do aresztu domowego i zäo¿y¿.Biuro wykonawcze. Zostä formalnie wybrany na prezydenta w czerwcu 1956 roku.

Demokracja religijna jest form¿ rz¿dów, w której wartöci danejreligia wp¿ywa na prawa i zasady. Termin ten odnosi si¿ do wszystkich krajów, w których religia jestDemokracja jest kwestionowana i ró¿nie interpretowana przez polityków i naukowców. Demokracja jest kwestionowana i ró¿nie interpretowana przez polityków i uczonych. Möe by¿ znoszona, je¿li tylko liberalna demokracja jest prawdziw¿ demokracj¿, je¿li religia möe by¿ w¿¿czona do demokracji lub je¿li religia jest koniecznöci¿ dla demokracji. Religijnö¿ przywódców politycznych möe mie¿ równie¿ wp¿yw na praktykowanie demokracji.W tym sensie niniejsza Ksi¿ga odkryje religi¿ i jej wp¿yw na edukacj¿ lub wychowanie religijne oraz osi¿gni¿te wartöci w spöecze¿stwie i sposób, w jaki jest ona powi¿zana z demokracj¿.

Przegl¿d sytuacji gospodarczej Bahrajnu w odniesieniu do Bliskiego Wschodu i reszty ¿wiata. Podkre¿la uznanie Bahrajnu dla ropy naftowej. Bahrajn ma ograniczone zasoby i w zwi¿zku z tym znajduje si¿ pod siln¿ presj¿ dywersyfikacji i stworzenia rentownej gospodarki nienaftowej, a obfito¿¿ ropy naftowej w Rosji sprawia, ¿e dywersyfikacja jest znacznie mniej pilna. Niedobór zasobów Omanu i Bahrajnu zostä bole¿nie zilustrowany niedawnym boomem naftowym, podczas którego oba kraje stan¿¿y w obliczu spadku produkcji i eksportu przy rekordowo wysokich cenach ropy. Gospodarka Bahrajnu kwitnie i jest podstaw¿ do tego, aby Pästwa firma mog¿a czerpä z tego korzy¿ci. Bahrajnczycy ¿¿cz¿ si¿y robocze z wyj¿tkowym wachlarzem umiej¿tno¿ci i niezwykle wysokim poziomem motywacji, co czyni ich idealnymi pracownikami. Nasz dalekowzroczny rz¿d ¿ci¿le wspó¿pracuje z biznesem, aby wzmocni¿ przyjazne dla biznesu ¿rodowisko poprzez reform¿ polityki. Wszystko to w po¿¿czeniu z naszym strategicznym po¿o¿eniem w samym sercu Zatoki Perskiej sprawia, ¿e Bahrajn jest optymaln¿ lokalizacj¿ do prowadzenia dziäalno¿ci gospodarczej.

Salwadoriäska wojna domowa by¿a wojn¿ domow¿ w Salwadorze toczon¿ mi¿dzy kierowanym przez wojsko rz¿dem junty Salwadoru a Narodowym Frontem Wyzwolenia Farabundo Martí (FMLN) (koalicja lub "organizacja parasolowa" grup lewicowych) od 15 pädziernika 1979 do 16 stycznia 1992. Pe¿noprawna wojna domowa trwäa ponad 12 lat i obejmowäa celowe terroryzowanie i atakowanie cywilów przez wyszkolone w USA rz¿dowe oddziäy ¿mierci, w tym prominentnych duchownych Ko¿cio¿a katolickiego, werbowanie dzieci do wojska i inne naruszenia praw cz¿owieka, g¿ównie przez wojsko. Nieznana liczba osób zagin¿¿a, podczas gdy ONZ donosi, ¿e wojna zabi¿a ponad 75.000 osób w latach 1979-1992.2 Wojna zako¿czy¿a si¿ podpisaniem porozumie¿ pokojowych Chapultepec, ale w 2016 roku S¿d Najwy¿szy Salwadoru orzek¿, ¿e ustawa amnestii z 1993 roku by¿a niezgodna z konstytucj¿ i ¿e rz¿d Salwadoru mo¿e ¿cigä zbrodniarzy wojennych.

Michai¿ Siergiejewicz Gorbaczow (ur. 2 marca 1931 r.) jest rosyjskim i by¿ym politykiem radzieckim. Ósmy i ostatni przywódca Zwi¿zku Radzieckiego, od 1985 do 1991 roku by¿ sekretarzem generalnym Komunistycznej Partii Zwi¿zku Radzieckiego. W latach 1988-1991 by¿ równie¿ g¿ow¿ pästwa, w latach 1988-1991 przewodnicz¿cym Prezydium Rady Najwy¿szej, w latach 1989-1990 przewodnicz¿cym Rady Najwy¿szej, a w latach 1990-1991 przewodnicz¿cym Zwi¿zku Radzieckiego. Ideologicznie pocz¿tkowo wyznawä marksizm leninizm, cho¿ na pocz¿tku 1990 roku przeszed¿ w kierunku socjaldemokracji. Z mieszanego dziedzictwa rosyjskiego i ukrai¿skiego Gorbaczow urodzi¿ si¿ w Prywatnym Mie¿cie w Kraju Stawropolskim w ubogiej rodzinie ch¿opskiej. Dorastaj¿c pod rz¿dami Józefa Stalina, w m¿odo¿ci prowadzi¿ kombajny w gospodarstwie rolnym, a nast¿pnie wst¿pi¿ do Partii Komunistycznej, która nast¿pnie rz¿dzi¿a Zwi¿zkiem Radzieckim jako pästwem jednopartyjnym wed¿ug doktryny marksistowsko-leninowskiej. Podczas studiów na Uniwersytecie Moskiewskim o¿eni¿ si¿ z kole¿ank¿ studentk¿ Rais¿ Titarenko w 1953 r., zanim w 1955 r. uzyskä tytu¿ magistra prawa.

Este livro examina a vida e influência do Gamal Abdul Nasser do Egito durante oAnos 50, 60 e 70. GamalAbdel Nasser Hussain (Reino Unido: /¿¿¿m¿¿l ¿æbd¿l ¿n¿¿s¿r, - ¿næs¿r/, US: /-¿¿¿bd¿l -/;árabe: ¿¿¿¿ ¿¿¿ ¿¿¿¿¿¿ ¿¿¿¿ ,romanizado: Jam¿l ¿Abdu ¿Abdu n-N¿¿ir¿usayn, árabe egípcio: [¿æ¿mæ¿l ¿æbden¿n¿¿s¿e¿ ¿e¿se¿n]; 15 de Janeiro de 1918 - 28Setembro de 1970) foi um político egípcio que serviu como o segundo presidente daEgipto, desde 1954 até à sua morte em 1970. Nasser liderou a derrubada da monarquia em 1952e introduziu reformas agrárias de longo alcance no ano seguinte. Após umatentativade1954de um membro dos Irmãos Muçulmanos, ele reprimiuao Presidente Mohamed Naguib sob prisão domiciliária e assumiugabinete executivo. Ele foi formalmente eleito presidente em junho de 1956.