Bücher von Ralph Wallenborn

Essay from the year 2013 in the subject Philosophy - Philosophy of the 20th century, Erasmus University Rotterdam, language: Dutch, abstract: In deze bespreking zal ik hoofdlijnen en gedachten van Peter Winch weergeven, zoals uiteengezet in zijn boek The Idea of a Social Science and its Relation to Philosophy (eerste druk 1958). In de tweede druk gaat aan de verhandeling een citaat vooraf van G.E. Lessing en daarmee lijkt de richting van het onderzoek bepaald: morele handelingen mogen dan wel altijd op elkaar lijken, maar de wijze waarop we hen benoemen verschilt in verschillende tijden wezenlijk. Daarmee is de toon gezet en lijkt het ¿speelterrein¿ van de zogenaamde menswetenschappen afgebakend. Winch geeft in zijn traktaat argumenten om de filosofie, qua methodiek, te scharen onder de sociale wetenschappen. Daarbij nemen vooral de rol van de wetenschappelijke benadering alsook de taal een belangrijke plaats in. Zijn basisvraag is: hoe verhoudt zich de filosofie tot de andere wetenschappen?In eerste instantie zal ik Winchs argumenten op een rijtje zetten, om vervolgens in mijn eindoordeel mijn bevindingen uiteen te zetten. Daarnaast zal ik trachten zijn werk in een filosofische traditie te plaatsen, die de meeste verwantschap met zijn ideeën vertoont. Zowel de traditie die aan hem voorafging, als de traditie waar hij zelf deel van uitmaakte en die hij door zijn werk weer heeft beïnvloed. Ik zal mijn best doen ¿ in het eindoordeel ¿ om een heel andere weg in te slaan dan Peter Winch. Dat doe ik omdat ik geloof in een interactie tussen de verschillende wetenschapsgebieden en omdat ik zijn uitgangspunt op sommige punten achterhaald vind.

Thesis (M.A.) from the year 2015 in the subject Philosophy - Miscellaneous, grade: 8/10, Erasmus University Rotterdam, language: Dutch, abstract: Al sinds mensenheugenis vertellen mensen verhalen aan elkaar. Maar die verhalen vertellen in zekere zin ook zichzelf. De titel van deze thesis kan daarom op twee manieren worden begrepen: Ten eerste kan men ervan uitgaan dat er altijd een verteller is die een verhaal vertelt aan een ander. In dien verstande is de setting van een verhaal in de wereld altijd dialogisch van aard ¿ ongeacht de vorm waarin een verhaal zijn beslag krijgt, als fictief verhaal of als wetenschappelijk traktaat. Maar verhalen scheppen ook hun eigen wereld en daarin heeft hun narratieve zeggingskracht zich losgekoppeld van hun schepper. Om het in filosofische termen uit te drukken: de geest van het verhaal heeft zich verzelfstandigd en tot op zekere hoogte gematerialiseerd. Hij bestaat uit letters en woorden die in een bepaalde volgorde zijn geplaatst. In die geobjectiveerde vorm is het éne verhaal vervolgens overgeleverd aan lezers die het, ieder op zijn eigen wijze, in een oneindige veelvoud van interpretaties en verwerkingen opnieuw tot leven wekken.Zo komen de twee werelden, die van de verhalenverteller en die van de lezer of toehoorder, samen in een nieuw verhaal: een verhaal over een verhaal. Anders gezegd: het verhaal krijgt een geschiedenis, krijgt geschiedenissen. Dat kan op collectief vlak gebeuren in de traditie. Wanneer verhalen door de tijd heen worden overgeleverd van de ene generatie op de andere, van de ene plaats naar de andere, krijgen zij al naar gelang die tijd en plaats steeds weer een andere betekenis. Het verhaal blijft niet hetzelfde, maar wordt steeds weer iets anders. Dit geldt niet alleen voor de literatuur, vooral die van de zogenaamde canon, maar ook voor het ¿verhaal¿ van de filosofie, dat steeds weer voeding geeft aan nieuwe filosofische vragen. Maar het gebeurt ook op individueel vlak. De geest van het verhaal raakt onze identiteit en verandert deze. Of het nu filosofische, religieuze of literaire vertellingen zijn, de ¿geest¿ van een verhaal genereert menselijke emoties en beweegt de menselijke ziel . We blijven onder het luisteren naar of lezen van verhalen niet alleen onberoerd, maar leren ook ons eigen leven als een verhaal zien. En ook daarin wordt duidelijk dat ons ¿ik¿ niet is, maar wordt. [...]