Bücher von Selahattin Demirtas

Baslangicta koku biraz zorluyordu. Kaniksadim ama. Hatta seviyorum artik bu kokuyu. Yanik gibi. Hayatin gercek kokusu. Sehir cöplügü gibi kokuyor diyesim var fakat burasi zaten sehir cöplügü. Bes aydir burada yasiyorum. Tami tamina dört ay on sekiz gün. Duvara astigim kocaman bir kartonum var, her gün icin bir centik atiyorum üzerine, mahpuslar gibi. Cok rüzgar oldugunda duvardan düsüyor. Evim günün birinde tümden ucup giderse sasirmam.Selahattin Demirtas, bu yeni öykülerinde okurlarini benzersiz bir seyrana cikariyor Istanbul cöplügünden adliye koridorlarina, lüks villalardan vergi dairelerine, issiz adalardan timarhanelere uzanan; yer yer bilimkurgu ya da absürt komediye bürünen; yanlis anlamalarla, gilligisli ihanetlerle, harika fantezilerle örülü; insan ruhunun gizemli dehlizlerinde aci ve tatli kahkahalar attiran düssel bir cümbüs. Kemerlerinizi baglayin...Am Anfang war der Geruch etwas überwältigend. Ich war aber überzeugt. Mittlerweile liebe ich diesen Duft sogar. Es riecht etwa nach Verbranntem. Der wahre Duft des Lebens. Ich muss sagen, es riecht nach Stadtmüll, aber dieser Ort ist schon Stadtmüll. Ich lebe hier seit fünf Monaten. Genau vier Monate und achtzehn Tage. Ich habe eine riesige Pappewand, ich mache jeden Tag eine Kerbe hinein, wie ein Gefangener. Bei viel Wind fällt Diese von der Wand. Ich wäre nicht überrascht, wenn mein ganzes Haus eines Tages weggeweht wird.

Seher ve Devrandan sonra Selahattin Demirtasin en yeni ve ücüncü kitabi...Yasadigimiz bu nefes aldirmayan, tuhaf dönemin Diyarbakirda baslayip Istanbula, oradan Zürihe uzanan ve Nusaybinde sonlanan hikayesi..Bu hayatta her seyiyle güvenebildiginiz en az bir kisi olmali. Yoksa kendinizi hep yalniz hissedersiniz. Insanlarin cogu yalnizdir o yüzden, yapayalniz. Yasananlar kelepir bir hayatin ikinci el versiyonu gibidir. Yaptiginiz hicbir sey size ait degildir, benliginize, özünüze. Hayatiniz, tümüyle güvensiz bir ortamin mecburen size yaptirdiklarindan ibarettir. Saf cocukluk halinizden geriye yüzünüzde memur gülüsü, dudaklarinizda gammaz öpüsü kalir. Öptügünüz yer kirlenir, güldügünüz zaman herkes incinir. Elinizde etrafi yesil dantelli beyaz bir mendil de yoksa temizleyemezsiniz hicbir yerinizi.Ben Serapi böyle sevdim, en saf halimle, uzaktan.Yasadigimiz bu kekre, nefes aldirmayan, tuhaf dönemin Diyarbakirda baslayip Istanbula, oradan Zürihe uzanan ve Nusaybinde sonlanan hikayesi... Muktedirlerin kirli siritislarina inat, hülyasinin, serabinin üzerine titreyen, acisini icinde koyultsa da yalan ve siddet üzerine kurulu zulüm makinesini sabirla, mizahla, yoldasca dayanismayla, zekayla maskara eden insanlar.Nach Seher 2017 und Devran 2019 ist sein neues Buch, Leylan, Selahattin Demirtass drittes Buch.Die Geschichte dieser seltsamen Zeiten, in der wir leben, die in Diyarbakir beginnt und sich bis nach Istanbul und von Zürich bis nach Nusaybin erstreckt.

Toz duman kenarlardan, tasradan ve kuytulardan, memleketten yoksulluk halleri. Utananlar, üzülenler, asiklar, yevmiyeciler, kücük kasabalar, hazin ve uzakta kalan hayatlar.Devran, inatci nesesiyle gecip giden zamanin carpikligini anlatiyor. Umut umut, cümle cümle Evvela mahsus selam ediyor dogan güne.Selahattin Demirtas, yaralilarin, umarsizlarin, kalbi hizla carpanlarin hikayecisi. Sofrasinda konuk agirlayan, durup durup konusanDoksanlarin basi, ziraat fakültesini yeni bitirmisim, is güc yok henüz. Günün cogunu evde is projeleri ve gelecek planlariyla geciriyorum. Dile kolay, her gün elli tane is kuruyorum kafamda. Hemen para kazanmaya baslamam lazim diyorum. Acayip zengin olasim gelmis, yerimde duramiyorum. Fakirlik icinde büyümüsüz, fakir fakir okuyup üniversiteyi de bitirmisiz. Ama her seyin bir sonu olduguna göre fakirligin de bir sonu var degil mi