Bücher veröffentlicht von Amsterdam Publishers

Jest to opowie¿¿ o niezwyk¿ej m¿odej kobiecie i nieprawdopodobnej podró¿y odbytej podczas nazistowskiego re¿imu, w trakcie II wojny ¿wiatowej i jej nast¿pstwach. Dramatyczna historia przetrwania Manii Lichtenstein jest narracj¿ jej wnuczki, a wspomnienia bubi (babci) splataj¿ si¿ z pi¿knymi fragmentami poezji i refleksji osobistej.Ocaläa z Holokaustu, Mania Lichtenstein üywäa pisania jako ¿rodka do radzenia sobie z traumatycznymi skutkami wojny. Wielu ¿ydów nie zgin¿¿o w obozach koncentracyjnych, ale zostäo zamordowanych w swoich rodzinnych spöecznöciach, podczas pogromów, a nast¿pnie pogrzebani w döach. Jako m¿oda dziewczyna, Mania by¿a ¿wiadkiem okrucie¿stw, jednocze¿nie robi¿c wszystko, co w jej mocy, by przetrwä. ¿y¿a we W¿odzimierzu, na pó¿noc od Lwowa (Ukraina), by¿a internowana przez trzy lata w pobliskim obozie pracy, udäo jej si¿ uciec i ukrywäa si¿ w lasach ä do köca wojny. Chö by¿a jedynym ocaläym cz¿onkiem swojej rodziny, Mania zdöäa odbudowä nowe ¿ycie w Stanach Zjednoczonych, z nowym j¿zykiem i nowymi zwyczajami, zawsze nosz¿c w sercu poczucie straty, ale te¿ wspomnienia.

Una jovencita se ve, de repente, completamente sola y escapando de los nazis en su pueblo natal en Polonia. Después de haber sobrevivido a una aktion ideada para eliminar completamente a los judíos de Czestochowa, ella y su padre tratan de dirigirse de regreso a su casa a altas horas de la noche.Confrontados por un policía, Halina, inexplicablemente, huye y se aparta de su padre y comienza su largo viaje de supervivencia. Cansada ya de escapar, decide ofrecerse como voluntaria en un campo de trabajo. Aquella decisión la hace ganar algo de tiempo; los alemanes necesitan trabajadores para el esfuerzo de guerra. Halina trabaja en tres campos diferentes desde el otoño de 1943 hasta enero de 1945. Al principio, puede tolerar vivir en aquellos campos, a pesar de que trabaja muy duro y la alimentan muy poco, pero cuando los alemanes comienzan a perder la guerra, las condiciones se vuelven deplorables. Los judíos comienzan a infestarse de enfermedades y sus captores se vuelven cada vez más crueles.Al hacerse evidente que los alemanes están perdiendo la guerra, las SS vacían los campos y ponen a más de 2000 mujeres a caminar una marcha durante cuatro meses. En esta marcha caminarían más de 800 kilómetros, durante uno de los inviernos europeos más frío registrados. Halina fue una de las 300 mujeres en sobrevivir la marcha de la muerte a Volary y finalmente sintió la necesidad de contar su terrible historia de supervivencia.

Silný zápisník plný surových spomienok na holokaust.Pre¿la si hrôzou a pre¿ila, aby mohla rozprávä príbehy tých, ktorí nemali také ¿¿astie...Pösko, 1943. Tragicky osirelá Janina Hescheles kädý ve¿er recitovala poéziu na pozadí horiacich tiel v tábore Janowski. Jej sugestívne slová upútali pozornos¿ podzemného hnutia a tesne pred zni¿ením tábora a masovým vyvrädením ¿idovských zajatcov ju prepäovali na slobodu. Ukrývajúc sa v Krakove, dostala písacie potreby, aby zachytila brutálne obrazy vo svojej hlave. Ako dvanás¿röná zäala verne zaznamenávä udalosti a mená m¿tvych.Heschelesovej záznamy sa zäínajú v júni 1941 nemilosrdnou nacistickou okupáciou jej milovaného mesta ¿vov. Prostredníctvom ¿ivých spomienok podrobne opisuje násilné uväznenie svojich priate¿ov, rodiny a susedov v gete. Jej jedine¿né svedectvo pripomína bolestnú tú¿bu die¿äa po matke a otcovi, ktorých stratilo v dôsledku sadistickej Tretej rí¿e.V tomto odvá¿nom príbehu o nevinnosti, ktorá bola odobratá v takej mladosti, Hescheles odhäuje krutú kädodennú realitu stränej genocídy ¿idov. Nebála sa zastrelenia, ale pochovania zäiva - osudu vyhradeného pre deti. Tento neoby¿ajný zápisník, napísaný s opisnou bezprostrednos¿ou pöas najhrozivej¿ej epizódy dejín, je in¿piratívnym príkladom svedectva pre¿iv¿ej holokaustu o spomienkach strateného národa. Doplnené sú¿asným predslovom, Hescheles je príkladom toho, ¿e ¿ivot a nádej mô¿u pokräovä aj po nepredstavite¿nej tragédii.Môj ¿vov: Memoáre dvanás¿röného diev¿äa o holokauste sú fascinujúce spomienky, ktoré öivujú desivú udalos¿. Ak máte radi autentické záznamy z prvej ruky, pôsobivé postrehy a dojímavé ¿ítanie, potom si Heschelesovej rozprávanie o detstve zamilujete.

Manny Steinberg passò la sua adolescenza in quattro campi di concentramento tra la Polonia e la Germania, sopravvivendo per più di cinque anni in condizione fisiche e mentali estreme. Il Grido di Protesta racconta la sua storia e rappresenta una testimonianza fondamentale di quello che fu uno dei più dolorosi episodi della storia umana. Con una prosa semplice e schietta, Steinberg racconta di come la sua giovinezza venne improvvisamente interrotta nel 1939, all'età di appena 14 anni, quando assieme alla sua famiglia venne deportato in un campo di concentramento nazista e fu costretto a subire tremendi ed interminabili soprusi. I ricordi sono espressi con estrema lucidità e le parole diventano, a volte, perfino brutali nella loro imprescindibile sincerità. Se pensavamo di sapere ormai tutto sull'Olocausto, Manny Steinberg è pronto a farci ricredere e ad imprimere nella nostra memoria collettiva nuove immagini che non possiamo rifiutare di guardare.

Une jeune fille se retrouve seule soudainement, obligée de fuir les nazis qui ont envahi sa ville natale en Pologne. Ayant survécu à une aktion, perpétrée dans le but de débarrasser Cz¿stochowa de tous ses juifs, Halina et son père essayent de regagner leur maison à la tombée de la nuit.Interpellée par un policier, Halina Goldberg prend inexplicablement la fuite, laissant son père derrière elle, et c'est ainsi que commence le long périple pour sa survie. Fatiguée de vivre dans la clandestinité, elle se porte volontaire pour intégrer un camp de travail. Cette décision lui permet de gagner du temps, les Allemands ayant besoin de cette main d'¿uvre pour l'effort de guerre. De l'automne 1943 à janvier 1945, Halina travaillera dans trois camps différents. Au départ, la vie dans les camps était supportable, malgré la pénibilité du travail et le peu de nourriture qui leur était donnée. Mais alors que les Allemands commencent à perdre la guerre, la vie dans le camp prend un tournant macabre. Les juifs sont envahis par la maladie et leurs geôliers deviennent de plus en plus cruels.Alors qu'il devenait de plus en plus clair que la guerre était perdue, les SS décidèrent de vider les camps et de partir avec plus de 2 000 femmes pour une marche de quatre mois, qui couvrira plus de 800 kilomètres pendant l'un des hivers les plus froids jamais enregistrés en Europe. Halina est l'une des 300 survivantes de la marche de la mort de Volary, qui a choisi de prendre la plume pour relater l'histoire infernale de sa survie.

Russ is wary of close relationships. Life has made him a loner. He is a restorer of antique mirrors, but avoids looking hard at himself. He likes to play it safe. The one risk he has ever taken has been blotted from memory. A new partner and a move to Italy promise a perfect future. But the past is waiting for him.

Wci¿gaj¿ca autobiografia ocaläego z obozu koncentracyjnego Brutalnie szczera opowie¿¿ o ludzkiej wytrzymäöci z czasów II wojny ¿wiatowej Manny Steinberg (1925-2015) sp¿dzi¿ swoje nastoletnie lata w nazistowskich obozach koncentracyjnych w Niemczech, cudem wychodz¿c cäo z tego, co zabi¿o miliony innych. Oto jego historia. Urodzony w ¿ydowskiej dzielnicy w Radomiu, Steinberg zauwäy¿, ¿e ludzie ¿ydowskiej wiary coraz cz¿¿ciej byli uznawali za odmie¿ców. We wrze¿niu 1939 roku nazi¿ci zaatakowali i rozpocz¿¿ si¿ koszmar. ¿ydowska populacja miasta nie miäa szans na ucieczk¿ i zostäa zmuszona do g¿odowania, tortur, by¿a wykorzystywana seksualnie i ostatecznie deportowana. Wykrzycze¿ prawd¿. Wspomnienia z czasu Holocaustu to szczere wyznania nastolatka, który przetrwä pobyt w czterech nazistowskich obozach: w Dachau, w Auschwitz, w Vaihingen oraz w Neckargerach. Brat Manny'ego, Stanley, wyskoczy¿ z wagonu na byd¿o wioz¿cego go do obozu koncentracyjnego, gdzie, razem z matk¿ i m¿odszym bratem, miä zgin¿¿. Desperacko samotny i g¿odny, Stanley czekä na zewn¿trz obozu, maj¿c nadziej¿, ¿e w ¿rodku ujrzy Manny'ego i swojego ojca. Kiedy upewni¿ si¿, ¿e byli w¿ród innych wi¿¿niów, oddä si¿ w r¿ce sträników. Te dni wype¿nione by¿y g¿odem, zimnem, ci¿¿k¿ prac¿ i strachem. Tylko ¿wiadomö¿ tego, ¿e cz¿onkowie rodziny byli w tym samym obozie, trzymäa ich przy ¿yciu. Gdyby ich relacja wysz¿a na jaw, zostaliby zamordowani, wi¿c udawali nieznajomych. Manny Steinberg wspomina, jak karmiono go ludzkim mi¿sem, jak zmuszano go do golenia g¿ów martwych kobiet i wyrywania z¿bów z ciä zamordowanych wi¿¿niów. Chroni¿c cenne zdj¿cie matki w chodaku, cudem przetrwä razem z ojcem i bratem terror niemieckich obozów koncentracyjnych. Kiedy Amerykanie przybyli w kwietniu 1945 roku, Manny by¿ chodz¿cym szkieletem z kilkoma z¿amanymi ¿ebrami i powän¿ chorob¿ p¿uc, ubranym w stary, brudny koc. Ta autobiografia zostäa napisana, aby dotrzymä obietnicy, któr¿ Steinberg sobie z¿öy¿ w pierwszych dniach wolnöci. Publikuj¿c swoje wspomnienia z Holocaustu, chciä upewni¿ si¿, ¿e ¿wiat nigdy nie zapomni, co stäo si¿ w Europie podczas II wojny ¿wiatowej. Narracja tej ksi¿¿ki jest osobista, niczym nieskr¿powana, bezpörednia. Opowie¿¿ dziej¿ca si¿ w Polsce i w Niemczech w czasach II wojny ¿wiatowej przedstawiona jest z punktu widzenia starszego m¿¿czyzny, zmuszaj¿cego si¿ do prze¿ycia na nowo lat cierpie¿. To dowód ludzkiego okrucie¿stwa, ale równie¿ ¿wiadectwo si¿y mi¿öci i nadziei. Wykrzycze¿ prawd¿ stäo si¿ klasykiem w¿ród literatury Holocaustu. T¿ ksi¿¿k¿ poleca si¿ w szczególnöci studentom i m¿odszym pokoleniom. Ta niezwyk¿a, prawdziwa historia spodoba si¿ czytelnikom Born Survivors oraz The Nazi Officer's Wife. - ¿Manny, Twoja historia jest wzruszaj¿ca. To ¿ywy dowód na si¿¿ ludzkiego ducha". - ¿Przeczytäem t¿ ksi¿¿k¿ z ci¿¿kim sercem, ¿zy mi p¿yn¿ po policzkach".- ¿Szczere, do sedna, i - jak si¿ möna spodziewä - okropne. Bez üalania si¿ nad sob¿ i bez wyolbrzymiania".- ¿Niezwyk¿a historia o przetrwaniu".- ¿Spodziewäam si¿ smutnej ksi¿¿ki, a zamiast tego po przeczytaniu jestem pe¿na otuchy. Owszem, ksi¿¿ka ujawnia okropne, okropne rzeczy. Ale tak¿e pokazuje, jak kochaj¿ce, pe¿ne wspó¿czucia i wdzi¿czne serce möe wci¿¿ by¿ delikatne i dobre, mimo niesprawiedliwöci, które przecierpiäo. Podziwiam autora i jego spojrzenie na ¿wiat".

Dans ces memoires, Nanette raconte l'histoire de sa survie durant la Seconde Guerre mondiale. Elle retrace l'itineraire de sa deportation - celle de sa famille, mais aussi de millions d'autres juifs.

Un Commovente Diario carico di Memorie dell'OlocaustoAttraverso gli orrori del campo e vi sopravvisse per raccontare le storie di coloro che furono meno fortunati di lei...Polonia, 1943. Janina Hescheles, orfana, recita poesie ogni notte dando le spalle al campo di Janowski e le dune di Piaski dove migliaia di corpi vengono cremati. Le sue parole tormentate attirano l'attenzione del movimento clandestino attivo a Leopoli: Janina viene portata in salvo poco prima della distruzione del campo e il conseguente sterminio degli ebrei li rinchiusi. Una volta a Cracovia a Janina vengono dati dei quaderni e una matita per catturare nero su bianco le immagini brutali del suo passato. Fu cosi che la dodicenne inizio a registrare le sue memorie, con fedelta e accuratezza, marcando eventi e nomi di coloro che si era lasciato alle spalle.Le memorie di Hescheles iniziano nel giugno 1941 quando i nazisti occuparono la sua amata citta di Leopoli. Con ricordi vivi e attenti Janina rivive nel dettaglio le tappe che portarono all'imprigionamento dei suoi amici, della sua famiglia e dei suoi vicini di casa nel ghetto. Il suo racconto unico porta a galla il desiderio doloroso di una bambina verso la madre e il padre, entrambi persi durante il Terzo Reich.In questa storia coraggiosa dell'innocenza di una bambina strappata via nell'infanzia, Hescheles rivela la cruda realta giornaliera del genocidio degli ebrei. Non aveva paura di essere uccisa, ma di essere sepolta viva - il destino riservato ai bambini. Scritto con immediatezza e ricco di descrizioni dettagliate di uno dei momenti piu atroci della storia, questo diario e un esempio straordinario esempio di come una sopravvissuta all'Olocausto abbia reso giustizia alla memoria di un intero popolo. Completo di una recente prefazione, Hescheles mostra come la vita e la speranza possono continuare anche dopo una tale tragedia. Leopoli. L'Olocausto attraverso gli occhi di una dodicenne e un diario di memorie che porta in vita il ricordo di un momento atroce della storia. Se sei un amante delle biografie e dei racconti in prima persona di eventi storici, combinati a una lettura struggente allora amerai il racconto dell'infanzia di Janina Hescheles.

Does a child have the right to know a parent''s history? Does the key to one''s identity lie within that history? Raised as a Catholic in Ireland and Canada, the author of Dancing with my Father thought so as she probed her father''s past, at a loss to understand why he spent so much of his life hiding and fearing it. After all, he painted his early years in Vienna as filled with light and music. Decades passed before he would talk about the dark side that he had left behind in Vienna, when he fled alone, as a teenager, to Ireland in 1939.Though he finally broke open the secrets of his history, was he ever able to see himself in the enormity of those times and forgive himself?

The Bohms were a Jewish couple who established a thriving business and raised a family in Upper Silesia in 1885. The book follows the fortunes of the family over a period of 70 years during which their existence is gradually eroded.

Zvi Wiesenfeld recounts the WWII experiences of his grandfather in Czernowitz, Romania during a time of increasing antisemitism. It is a story of the inhumane actions that occurred in a country which supported the Nazi regime.

Westerbork, the Nazi transit camp in the north of occupied the Netherlands, is unlike any other camp in WWII. This is a unique story of the lives and fates of over 105,000 Jews who went through Westerbork, on their way to concentration camps in eastern Europe during the Holocaust.The camp was overseen by Albert Gemmeker, a commander who duped thousands into boarding the trains to take them to their deaths. He was so impressed with his own work that he had it filmed. Camp Westerbork had one of the largest hospitals in Europe, a dental practice, numerous workshops producing furniture and even toy elephants. It had its own narrow-gauge railway and farm, a theatre, a church and even the "Best Cabaret in Europe", to entertain Adolf Eichmann.One-Way Ticket from Westerbork relates the human stories held within those trains, presented for the reader to reflect upon. This is not an historical tome but the author''s reflection on what happened to people who had just became numbers and an attempt to restore their identity.