Bücher von Andrej Tihomirow

Historia rosyjskiej socjologii psychologicznej jest nasycona poj¿ciami, które równie¿ odegräy istotn¿ rol¿ w jej tworzeniu i rozwoju (psychologia asocjacyjna, psychologia g¿¿boka, psychologia gestaltowska, psychologia humanistyczna, psychologia egzystencjalna itp.) Strukturalizm, funkcjonalizm, behawioryzm i freudyzm stworzy¿y jednak podstawy dla naukowej niezale¿no¿ci psychologii. W nich mo¿na prze¿ledzi¿ ogóln¿ dynamik¿ poznania: od struktury do funkcji; od przejawów zewn¿trznych do przyczyn wewn¿trznych. To w¿änie w tych koncepcjach powstäy zwi¿zki z praktyk¿ w dziedzinie nauki, pracy i leczenia. W ten sposób stworzono podstawy psychologii praktycznej, która nast¿pnie odegräa decyduj¿c¿ rol¿ w rozwoju socjologii jako nauki. Jednocze¿nie nast¿pi¿ proces specjalizacji wiedzy psychologicznej w zakresie komunikacji i interakcji spo¿ecznej, pracy, edukacji, wychowania i zdrowia. Opracowano metody diagnostyki i oceny psychologicznej oraz aktywne metody psychologii, zak¿adaj¿ce oddziäywanie psychologiczne w celu uzyskania pozytywnego wyniku dla danej osoby. Studia nad dusz¿, duchem, duchowo¿ci¿ by¿y kontynuowane, cho¿ wydawäy si¿ by¿ zepchni¿te na margines, jakby w tle.

Us¿ugi medyczne, jak kädy produkt, maj¿ swoje w¿asne etapy cyklu ¿ycia, o których znajomo¿¿ jest istotna w marketingu: 1. etap wprowadzenia us¿ugi na rynek; 2. etap wzrostu popytu; 3. etap dojrzäo¿ci i nasycenia; 4. etap spadku popytu. Istniej¿ 3 rodzaje kontroli marketingowej: kontrola realizacji planu rocznego, kontrola rentowno¿ci i kontrola realizacji celów strategicznych. W marketingu us¿ug medycznych placówki medyczne powinny brä pod uwag¿: mo¿liwo¿ci konsumenta (ilo¿¿, koncentracj¿, wyp¿acalno¿¿, struktur¿ zachorowalno¿ci); mo¿liwo¿ci placówki medycznej (wyposäenie, stan personelu, licencjonowanie us¿ug, budow¿ funduszu z nowym wyposäeniem, do¿wiadczenie w dziäalno¿ci handlowej); jako¿¿, poziom i dost¿pno¿¿ us¿ug medycznych (zestaw us¿ug, ich ilo¿¿, us¿ugi dodatkowe, po¿¿dane i obowi¿zkowe, mo¿liwo¿ci poprawy i odnowienia us¿ug, ich nowo¿¿, praktyczny i medyczny efekt dziäalno¿ci medycznej).konkurencja (liczba podobnych us¿ug, ich jako¿¿ i skuteczno¿¿, wyposäenie w najnowsze technologie, profesjonalny poziom specjalistów i ich autorytet w innych instytucjach).

Ponqtie "obschestwo" mnogogranno i raznostoronnee. Pod obschestwom my mozhem ponimat' opredelennuü gruppu lüdej, ob#ediniwshihsq dlq obscheniq, sowmestnoj deqtel'nosti, wzaimopomoschi. Takzhe obschestwo i opredelennyj ätap istoricheskogo razwitiq. Obschestwom nazywaüt i chelowechestwo w celom ¿ w ego istoricheskom i perspektiwnom razwitii. Jeto wse naselenie Zemli, sowokupnost' wseh narodow. Inymi slowami, äto obosobiwshaqsq ot prirody, no tesno s nej swqzannaq chast' mira, kotoraq wklüchaet w sebq sposoby wzaimodejstwiq lüdej i formy ih ob#edineniq. V otlichie ot stihijnyh prirodnyh sil w centre obschestwennogo razwitiq stoit chelowek, obladaüschij soznaniem i wolej. Chelowecheskoe obschestwo wystupaet w kachestwe tworca, preobrazowatelq, sozdatelq kul'tury. Obschestwo wliqet na estestwennuü sredu obitaniq cheloweka. Istoriq chelowechestwa swidetel'stwuet kak o blagotwornom wliqnii deqtel'nosti lüdej na estestwennuü sredu obitaniq, tak i o pagubnyh ee posledstwiqh.

Motiw wystupaet kak soobrazhenie, po kotoromu sub#ekt dolzhen dejstwowat'. Sledowatel'no, motiw daet potrebnosti opredelennoe naprawlenie. My chasto ploho osoznaem motiwy, no horosho prowodim motiwirowku nashih dejstwij. Motiwirowka ¿ äto racional'noe ob#qsnenie sub#ektom prichin swoih dejstwij. S pomosch'ü motiwirowki lichnost' oprawdywaet swoi dejstwiq i postupki. Mnogie psihologi polagaüt, chto glawnoj prichinoj aktiwnosti qwlqetsq stremlenie cheloweka udowletworit' swoi potrebnosti. Potrebnosti ¿ äto sostoqnie indiwida, sozdawaemoe ispytywaemoj im nuzhdy w ob#ektah, neobhodimyh dlq ego suschestwowaniq i razwitiq. Dlq togo chtoby zhit' i dejstwowat' w okruzhaüschem mire, chelowek nuzhdaetsq w pische, wode, wozduhe, dwizheniqh, nuzhdaetsq w material'noj i duhownoj kul'ture, w drugih lüdqh i t. d. Takim obrazom, potrebnost' neobhodimym obrazom swqzana s nuzhdoj.

Rossijskaq bankowskaq sistema wsegda ispytywala wliqnie äkonomicheskogo spada wwidu ser'eznyh nedostatkow ee institucional'nyh osnow. No, dolgoe wremq, ono bylo skrytym, wsledstwie wysokodohodnyh riskowyh operacij, prowedeniü kotoryh sposobstwowal wysokij urowen' inflqcii. Odnim iz nedostatkow ee institucional'nogo ustrojstwa qwlqetsq ogranichennaq diwersifikaciq kreditnogo portfelq. Jeta problema zarodilas' na perwom ätape reformy, kogda byli sozdany specializirowannye banki. V uslowiqh posleduüschih reform, sposobstwowawshih razwalu obschenacional'noj seti bankow, proizoshlo prewraschenie specializirowannyh bankow w banki obsluzhiwaüschie odin sektor äkonomiki w odnom regione. Krome togo, äkonomicheskij spad ne sposobstwowal rasshireniü kruga zaemschikow za schet ¿postoronnih¿ klientow, chto ne sposobstwowalo ih priwlecheniü w banki. Jeto priwelo k tomu, chto tol'ko nemnogie banki imeüt segodnq diwersificirowannyj kreditnyj portfel'. Takzhe w uslowiqh wysokoj inflqcii, pri prowedenii bankami, a w perwuü ochered' Centrobankom politiki ¿dorogih deneg¿ proizoshel otkaz rqda uspeshno rabotaüschih predpriqtij ot kreditow pod 250-300% godowyh.

Sudebnuü wlast' chasto nazywaüt "tret'ej wlast'ü", poskol'ku w konstitucionnyh textah i doktrine pri perechislenii wetwej wlasti, sostawlqüschih sistemu razdeleniq wlastej, ona obychno sleduet za zakonodatel'noj i ispolnitel'noj. Odnako äto ni w kakoj mere ne umalqet ni ee znachimosti, ni strogo ocherchennoj samostoqtel'nosti po otnosheniü k drugim wetwqm wlasti. Bolee togo, w zawisimosti ot formy prawleniq wzaimozawisimost' zakonodatel'noj i ispolnitel'noj wlastej mozhet byt' bol'shej (parlamentskaq forma prawleniq) ili men'shej (prezidentskaq respublika). Sudebnaq zhe wlast' pri lüboj iz nazwannyh form prawleniq odinakowo otgranichena ot drugih wetwej wlasti, chto, razumeetsq, ne isklüchaet ee wzaimoswqzi s nimi. Kazhdoj wetwi wlasti prisuschi specificheskie formy deqtel'nosti. U sudebnoj ¿ takoj formoj deqtel'nosti qwlqetsq prawosudie ¿ razreshenie na osnowe dejstwuüschego prawa äkonomicheskih, politicheskih i inyh konfliktow i sporow, uchastnikami kotoryh stanowqtsq grazhdane, ih ob#edineniq, üridicheskie lica, municipal'nye gosudarstwennye organy i dazhe samo gosudarstwo.

Termin «sobstwennost'» oboznachaet dwa ponqtiq: sobstwennost' w äkonomicheskom smysle, i sobstwennost' w üridicheskom smysle. Jekonomicheskoe otnoshenie sobstwennosti prawil'nee predstawit' w wide razwernutoj formuly: sub#ekt (sobstwennik) - imuschestwo ¿ inye sub#ekty. Otnosheniq priswoeniq rasprostranqütsq w perwuü ochered' na takoe imuschestwo, ot kotorogo neposredstwenno zawisit hozqjstwennaq deqtel'nost'. V ego sostaw whodqt faktory proizwodstwa (i material'nye blaga, i plody intellektual'nogo truda). V otdel'nyh sluchaqh k ob#ektam sobstwennosti otnosili chelowecheskij faktor (tak bylo pri rabowladel'cheskom stroe w otnoshenii rabow). Pri opredelenii sobstwennosti w üridicheskom smysle wydelqütsq razlichnye kategorii sobstwennikow prinadlezhaschego im imuschestwa. Sub#ektami prawa sobstwennosti qwlqütsq: grazhdanin (fizicheskoe lico) ¿ chelowek kak sub#ekt grazhdanskih (imuschestwennyh i neimuschestwennyh) praw i obqzannostej; üridicheskoe lico ¿ organizaciq (ob#edinenie lic, predpriqtie, uchrezhdenie), qwlqüschaqsq sub#ektom grazhdanskih praw i obqzannostej; gosudarstwo i municipal'nye obrazowaniq (organy mestnogo uprawleniq i samouprawleniq).