My¿l socjologiczna

Historia rosyjskiej socjologii psychologicznej jest nasycona poj¿ciami, które równie¿ odegräy istotn¿ rol¿ w jej tworzeniu i rozwoju (psychologia asocjacyjna, psychologia g¿¿boka, psychologia gestaltowska, psychologia humanistyczna, psychologia egzystencjalna itp.) Strukturalizm, funkcjonalizm, behawioryzm i freudyzm stworzy¿y jednak podstawy dla naukowej niezale¿no¿ci psychologii. W nich mo¿na prze¿ledzi¿ ogóln¿ dynamik¿ poznania: od struktury do funkcji; od przejawów zewn¿trznych do przyczyn wewn¿trznych. To w¿änie w tych koncepcjach powstäy zwi¿zki z praktyk¿ w dziedzinie nauki, pracy i leczenia. W ten sposób stworzono podstawy psychologii praktycznej, która nast¿pnie odegräa decyduj¿c¿ rol¿ w rozwoju socjologii jako nauki. Jednocze¿nie nast¿pi¿ proces specjalizacji wiedzy psychologicznej w zakresie komunikacji i interakcji spo¿ecznej, pracy, edukacji, wychowania i zdrowia. Opracowano metody diagnostyki i oceny psychologicznej oraz aktywne metody psychologii, zak¿adaj¿ce oddziäywanie psychologiczne w celu uzyskania pozytywnego wyniku dla danej osoby. Studia nad dusz¿, duchem, duchowo¿ci¿ by¿y kontynuowane, cho¿ wydawäy si¿ by¿ zepchni¿te na margines, jakby w tle.