Demonstraciq kollagenowyh wolokon s pomosch'ü okrashiwaniq po Gejmsu

Giemsa - äto metahromaticheskoe pqtno, w kotorom mnogie tkani/organizmy okrashiwaütsq inache, chem sam krasitel'. Smes' krasitelej - metilenowyj sinij, lazur' i soedineniq äozina - imeet sinij cwet, no polozhitel'noe okrashiwanie oboznachaetsq fioletowym ottenkom. Giemsa chasto ispol'zuetsq dlq identifikacii tuchnyh kletok; ih granuly okrashiwaütsq polozhitel'no. Krome togo, dlq wyqwleniq tuchnyh kletok ispol'zuütsq immunogistohimicheskie krasiteli "triptaza tuchnyh kletok" i "CD 117". Krapiwnica i pigmentnaq krapiwnica otnosqtsq k chislu zabolewanij, harakterizuüschihsq znachitel'nym uwelicheniem ob#ema tuchnyh kletok, poätomu Giemsa nahodit zdes' swoe primenenie. Cennost' Giemsa takzhe zaklüchaetsq w polozhitel'nom okrashiwanii nekotoryh infekcionnyh organizmow: spirohet, prostejshih i, w chastnosti, kozhnogo lejshmanioza. Veroqtno, wperwye okrashiwaüschij rastwor, soderzhaschij metilenowyj sinij (kationnyj tiazinowyj krasitel') i äozin (krasnyj anionnyj xantenowyj krasitel'), byl ispol'zowan w 1888 godu K. Chenzinskim dlq okrashiwaniq malqrijnyh parazitow w plenkah krowi. F. Plen w 1890 godu i Je. Malahowski i D. L. Romanowskij w 1891 godu nezawisimo drug ot druga opisali analogichnye okrashiwaüschie rastwory, kotorye pridawali raznoobraznye cweta äritrocitam, lejkocitam i malqrijnym parazitam.