Dyskurs na temat bezpiecze¿stwa na Bliskim Wschodzie

Ponad trzy lata temu w kilku krajach arabskich wybuch¿y bunty przeciwko ich autorytarnym re¿imom. Cz¿sto by¿y one okre¿lane jako "arabska wiosna" lub "arabskie przebudzenie". Oba zwroty przewidywäy powstanie demokratycznych re¿imów w tych krajach, ale niemal natychmiast przywódcy radykalnego szyickiego re¿imu Islamskiej Republiki Iranu odrzucili t¿ terminologi¿. To miäo by¿ pewne przebudzenie, ale "Przebudzenie islamskie". By¿o to przebudzenie, które stanowi¿o triumfaln¿ kulminacj¿ XX-wiecznego ruchu znanego jako islamizm, cz¿sto nazywanego islamem politycznym ze wzgl¿du na ambicj¿ wprowadzenia religii do wiod¿cej roli politycznej w ¿wiecie muzu¿mäskim, a tym samym o¿ywienia muzu¿mäskich losów politycznych. Jako takie, by¿o to przebudzenie, które Teheran przyj¿¿ z zadowoleniem. Rzeczywi¿cie, twierdzili oni, ¿e by¿o to przebudzenie, które Iran sam sobie zainspirowä poprzez swoj¿ w¿asn¿ rewolucj¿ w 1979 roku i radykalny szyicki re¿im islamski, który zbudowali. Do chwili obecnej kontynuowali oni t¿ interpretacj¿.