Indianie-Indo-Europejczycy

Indo-Europejczycy lub Indo-Aryjczycy - wspólnota narodów mówi¿cych w j¿zykach indiäskich, wraz z Iräczykami, jedn¿ z dwóch g¿ównych gä¿zi aryjskich, s¿ cz¿¿ci¿ Indo-Europejczyków. Mieszkaj¿ g¿ównie w Bangladeszu, Indiach, Malediwach, Mauritiusie, Nepalu, Pakistanie, Sri Lance, a tak¿e s¿ rozprowadzane w Afganistanie, na Fid¿i, Seszelach i w dialekcie cygäskim, które rozprzestrzeni¿y si¿ na Bliski Wschód, Azj¿ ¿rodkow¿ i Europ¿. J¿zyki ludów zamieszkuj¿cych Indie nale¿¿ g¿ównie do 4 rodzin j¿zykowych: indoeuropejskiego, którym pos¿uguje si¿ wi¿kszo¿¿ ludów pó¿nocnych Indii; drawidyjskiego, którym pos¿uguj¿ si¿ ludy po¿udniowych Indii; mundy, którym pos¿uguj¿ si¿ ludy wy¿yny ¿rodkowo-wschodnich Indii; oraz tybetäsko-chi¿skiego, którym pos¿uguj¿ si¿ ludy himalajskie i plemiona obszarów granicz¿cych z Myanmarem (Birma). Wykopaliska w Dolinie Indusa pokazäy, ¿e ju¿ w III-II tysi¿cleciu p.n.e. istniäa jasna i charakterystyczna cywilizacja. Kultura tych osad nazywana by¿a kultur¿ Harappa. Wykopaliska prowadzono równie¿ w Mohenjo Daro.