KWAS CHLOROOCTOWY U SZCZURÓW ALBINOSÓW: WP¿YW I KORELACJA Z MDA

W ci¿gu ostatnich 100 lat dziäalno¿¿ przemys¿owa wprowadzi¿a do domu i ¿rodowiska naturalnego szeroki wachlarz nowych substancji chemicznych i znacznie zwi¿kszy¿a mo¿liwo¿¿ naräenia na toksyczne substancje w cäej populacji. Obecnie ponad 65 000 chemikaliów jest wykorzystywanych komercyjnie przez przemys¿, w tym oko¿o 3 350 pestycydów, 8 627 dodatków do ¿ywno¿ci, 1 815 ¿rodków farmaceutycznych i 3 410 sk¿adników kosmetycznych (Lave, 1987; Kongres Stanów Zjednoczonych, 1990). Bezpo¿redni wp¿yw tych substancji chemicznych mo¿na zaobserwowä we florze i faunie oraz na zdrowie ludzi. D¿ugotrwäe skutki prowadz¿ do zmian w sk¿adnikach genetycznych i somatycznych komórek. Kwas chlorooctowy jest stosowany w laboratoriach badawczo-rozwojowych, w szpitalach medycznych i chirurgicznych oraz w preparatach chemicznych i farmaceutycznych. Stosowany jest równie¿ w hutach tkanin, w urz¿dzeniach komunikacyjnych (telewizja, radio, telegraf) i w t¿oczniach samochodowych (NIOSH, 1990). Ze wzgl¿du na ich powszechne wyst¿powanie, toksyczno¿¿ dla ro¿lin i organizmów wodnych, a przede wszystkim podejrzenia o rakotwórczo¿¿ cz¿owieka, istnieje du¿a potrzeba znalezienia metod leczenia kwasów halooctowych.