Meczup

Halil Cibranin genclik döneminde yazdigi Meczupta, normal bir insanin toplumda isleyebilmesi icin, insanin benligini cürüten ve bu benligi kolektif bir amac ugruna tekrar tanimlayan bir dünyada kimligini idame ettirebilmesi icin birtakim maskelere bürünmesi gerektigi ele alinir. Kisinin maskesinden arinmasi, düsünmesi, konusmasi ve kendi olabilmesi, toplumun gözünde onu meczup kilar. Cibran, bu maskelerden kurtulan, özbenligine karsi dürüst olan ve hakikatin pesinden kosan bir insanin özgür oldugunu dile getirir; fakat bunun da bir bedeli vardir; bu bedel de yalnizliktir.Otuz dört kisa hikayeden olusan bu kitapta Cibran, maskelerinden arinmis bir meczubun gözünden okuyucuya benzersiz bir toplum elestirisi sunar.