METODY NAWO¿ENIA STOSOWANE W BRAZYLIJSKICH SYSTEMACH ROLNICZYCH

Nawo¿enie jest praktyk¿ rolnicz¿, która polega na stosowaniu nawozów w glebie w celu odzyskania lub zachowania jej ¿yzno¿ci (FONSECA; MARTUSCELLO; SANTOS, 2011). Dzi¿ki temu mo¿liwe jest uzupe¿nienie niedoboru sk¿adników pokarmowych w glebie i zapewnienie odpowiedniego rozwoju ro¿lin uprawnych, zwi¿kszaj¿c ich produktywno¿¿ (SANTOS i in., 2010). W ostatnich latach dostrzega si¿, ¿e nawo¿enie mo¿e by¿ prowadzone w oparciu o nowe strategie. Jedn¿ z podstaw innowacyjno¿ci w nawo¿eniu s¿ ci¿g¿e badania naukowe nad efektywno¿ci¿ nowych technik gospodarowania w rolnictwie (FONSECA i in., 2008). Uprawa soi, jednej z kluczowych upraw dla Stanów Zjednoczonych, Chin i Brazylii, wymaga znacznych ilo¿ci nawozów, zw¿aszcza fosforanów (SILVA; LODI; OLOVICIN, 2013). Brazylia jest czwartym najwi¿kszym konsumentem nawozów na ¿wiecie, reprezentuj¿cym oko¿o 6,0 % ¿wiatowej konsumpcji, za Chinami, Indiami i Stanami Zjednoczonymi. W niektórych uprawach, takich jak bawe¿na, koszt nawozu stanowi 30% cäkowitego kosztu produkcji, co sk¿ania rolników do przyj¿cia praktyk zwi¿kszaj¿cych efektywno¿¿ nawozów w systemach intensywnej produkcji zbó¿ i w¿ókien.