Niewolnica Nawrócenie kobiet w czarnych narracjach duchowych i politycznych

Ksi¿¿ka "Slave Women's Conversion in Spiritual and Political Black Narratives" sytuuje autobiografie czarnych pisarzy w ramach teoretycznych i praktycznych konturów Nihilizmu i Mi¿o¿ci, dwóch aspektów czarnego do¿wiadczenia na cäym ¿wiecie, od niewolnictwa. Podkre¿la zachodnie postrzeganie (1994), ¿e nihilizm - jako ¿ycie bez znaczenia, beznadziejne i bez mi¿o¿ci - mo¿e zostä pokonany jedynie przez Mi¿o¿¿ - jako mi¿o¿¿ do siebie i mi¿o¿¿ do innych. W trzech osobistych relacjach, o których mowa, czarni pisarze w du¿ym stopniu dokumentuj¿ samoograniczenie si¿ Nihilizmu i Mi¿o¿ci. Po pierwsze, ruch Martina (2016) pomi¿dzy tymi spolaryzowanymi aspektami czarnego do¿wiadczenia prowadzi go od Ariel do Calibána do Eshu. Po drugie, opowie¿¿ Lee (1849) prowadzi duchowego narratora od grzechu do publicznego g¿oszenia po nawróceniu. Wreszcie, dyskurs Brenta (1861) pokazuje, jak narrator niewolniczy, po ucieczce z niewoli, przechodzi z niewoli do aktywizmu politycznego jako abolicjonista.