Polityka i w¿adza w Tunezji

Tunezyjskie powstania w latach 2010-2011, które zaskoczy¿y Ben Alego, jego obawiaj¿cy si¿ aparatu bezpiecze¿stwa, i jego zachodnich sojuszników, wstrz¿sn¿¿y ¿wiatem i pokazäy wielu g¿ównym analitykom i komentatorom zawrotny paradoks. W jaki sposób to stabilne politycznie, wyostrzone, dobrze wyksztäcone, tolerancyjne i stosunkowo dobrze prosperuj¿ce spo¿ecze¿stwo wybuch¿o do protestów spo¿ecznych, które obali¿y jedno z najsilniejszych pästw policyjnych w ¿wiecie arabskim i pogr¿¿y¿y cäy region w fali buntów spo¿ecznych? Zaledwie kilka tygodni przed rozpocz¿ciem powstä w Tunezji, Bank ¿wiatowy wydä w 2010 roku dokument Country Brief on Tunisia, w którym stwierdza: "Tunezja poczyni¿a niezwyk¿e post¿py w zakresie sprawiedliwego wzrostu gospodarczego, walki z ubóstwem i osi¿gania dobrych wskäników spo¿ecznych. W sprawozdaniu tym stwierdzono równie¿, ¿e Tunezja stale osi¿ga wyniki powy¿ej swojej kategorii dochodów na Bliskim Wschodzie i w Afryce Pó¿nocnej w wi¿kszo¿ci wymiarów porównawczego rankingu zarz¿dzania i wskäników rozwoju. Wreszcie, sprawozdanie zako¿czy¿o si¿ niemal¿e gratulacyjnym o¿wiadczeniem, w którym stwierdzono, ¿e Tunezja jest daleko w tyle pod wzgl¿dem skuteczno¿ci rz¿du, praworz¿dno¿ci, kontroli korupcji i jako¿ci regulacji" (Bank ¿wiatowy 2010). Ksi¿¿ka ta odkrywa w¿adz¿ polityczn¿ i budowanie pästwa.