Rosja: porz¿dek spo¿eczny

Gospodarstwa ziemskie ksi¿¿¿t powstäy w wyniku wyw¿aszczenia gruntów gminnych, kolonizacji ziem innych plemion, zaj¿cia nieu¿ytków. Ksi¿¿¿ta kijowscy, którzy stali na czele pästwa starorosyjskiego, zacz¿li uwää si¿ za najwy¿szych w¿äcicieli wszystkich ziem, nale¿¿cych wcze¿niej do spo¿eczno¿ci ch¿opskich. Ho¿d (dudek) stopniowo zamieniä si¿ w czynsz feudalny (cz¿¿¿ produktu nadmiaru pracy, który otrzymuje w¿äciciel ziemi). Zbiór ho¿du stä si¿ gwätowny i cz¿sto prowokowä aktywny opór ch¿opów. Wielkimi panami feudalnymi byli w¿adcy i inne ksi¿stwa - przedstawiciele Wielkiego Ksi¿stwa, miejscowi ksi¿¿¿ta. Do klasy panów feudalnych nale¿eli bojarze - wielcy w¿äciciele ziemscy, którzy przej¿li wspóln¿ ziemi¿, ksi¿¿¿cy stränicy, którzy otrzymali ziemi¿ od ksi¿cia. Tak¿ w¿asno¿¿ ziemi nazywano dziedziczeniem, stäym posiadaniem, które mo¿na by¿o odziedziczy¿. Po przyj¿ciu chrze¿cijästwa w X wieku, du¿a cz¿¿¿ ziemi by¿a skoncentrowana w r¿kach ko¿cio¿ów, klasztorów, duchownych. Pojawi¿a si¿ kolejna kategoria panów feudalnych - s¿udzy päacowi, s¿u¿yli ludziom, którzy otrzymali ziemi¿ do s¿u¿by i podczas s¿u¿by.