Shrimad Bhagvad Gita: Wieczna m¿dro¿¿ dla zwyci¿skiego zarz¿dzania

W tradycji indyjskiej Bhagawad Gita, jak równie¿ epicki Mahabharata, którego jest cz¿¿ci¿, przypisuje si¿ m¿drca Wjas¿, którego pe¿na nazwa brzmiäa Krishna Dvaipayana, zwana równie¿ Weda-Wjas¿. Inna hinduska legenda stwierdza, ¿e Wjasa opowiadä o tym podczas gdy bóstwo Ganesza, g¿owa s¿onia, z¿amäo jeden ze swoich k¿ów i spisäo Mahabharat¿ wraz z Bhagawad Git¿. Uczeni uwäaj¿ Wyszas¿ za autora mitycznego lub symbolicznego, po cz¿¿ci dlatego, ¿e Wyszasa jest tak¿e tradycyjnym kompilatorem Wedy i Puran, tekstów pochodz¿cych z ró¿nych tysi¿cleci. S¿owo Wiasa dos¿ownie oznacza "aran¿er, kompilator" i jest nazwiskiem w Indiach. Wed¿ug Kashi Nath Upadhyaya, uczonego z Gity, mo¿liwe jest, ¿e wiele ró¿nych osób o tym samym nazwisku tworzy¿o ró¿ne teksty. Swami Vivekananda, dziewi¿tnastowieczny hinduski mnich i wedantista, stwierdzi¿, ¿e Bhagavad Gita mo¿e i jest stara, ale w historii Indii by¿a w wi¿kszo¿ci nieznana ä do pocz¿tku VIII wieku, kiedy to Adi Shankara (Shankaracharya) rozs¿awi¿ j¿, pisz¿c na jej temat swój obszerny komentarz. Ta ksi¿¿ka zostäa przet¿umaczona przy u¿yciu sztucznej inteligencji.