Sindrom belkowoj toxichnosti i zaschita tkanej ot lipidow/dieticheskih wolokon

Dieta neandertal'cew - äto 3500 kalorij, bogatyh belkami i zhirami, s nizkim urownem potrebleniq uglewodow. Jeto paleoketogennaq dieta. Takim obrazom, belkowaq toxichnost' priwodit k formirowaniü nowogo metabolicheskogo, genomnogo i nejronnogo fenotipa, wospriimchiwogo k ciwilizacionnym zabolewaniqm. Lipidy, osobenno korotkocepochechnye zhirnye kisloty, takie kak butirat, obrazuüschiesq w rezul'tate katabolizma holesterina arheqmi, qwlqütsq nejroprotektornymi, organozaschitnymi, immunosupressiwnymi, sposobstwuüt powysheniü chuwstwitel'nosti k insulinu, podawlqüt rost kletok i moduliruüt nejroperedachu. Srednecepochechnye trigliceridy, poluchaemye iz kokosowogo masla, takzhe obladaüt nejroprotektornymi i organozaschitnymi swojstwami. Neandertal'cy wyzhili w poluostrownoj Indii blagodarq potrebleniü diety s wysokim soderzhaniem korotkocepochechnyh zhirnyh kislot i trigliceridow srednej cepi, a takzhe diety s wysokim soderzhaniem kletchatki. Neandertal'cy äwolücionirowali iz wodnyh obez'qn w poluostrownoj Indii, wyzhiwaq na diete iz trigliceridow srednej cepi iz kokosowogo oreha, polinenasyschennyh zhirnyh kislot iz ryby, obitaüschej w zaholust'e, i zhirnyh kislot korotkoj cepi iz pischewyh wolokon, poluchaemyh iz pyshnoj tropicheskoj rastitel'nosti.