Stopie¿ konwersji i g¿¿boko¿ci utwardzania ¿ywicy kompozytowej

Celem badä jest zbadanie wp¿ywu nat¿¿enia ¿wiat¿a, czasu utwardzania oraz ¿¿cznego wp¿ywu nat¿¿enia ¿wiat¿a i czasu utwardzania na stopie¿ konwersji, g¿¿boko¿¿ utwardzania oraz ilo¿¿ monomeru resztkowego uwolnionego z próbek kompozytowych utwardzanych ró¿nymi jednostkami utwardzania ¿wiat¿em. Pojedynczy utwardzony ¿wiat¿em kompozytowy materiä wype¿nieniowy (Herculite XR) poddany dziäaniu ró¿nych rodzajów jednostek ¿wiat¿outwardzalnych (Optilight LD, ULTRA-LITE 200 E plus, Astralis-VIVADENT) przy ró¿nych czasach ekspozycji (20, 40 i 60 sekund). Stopie¿ konwersji próbek ¿ywicy kompozytowej badano za pomoc¿ spektroskopii w podczerwieni z transformacj¿ Fouriera. G¿¿boko¿¿ utwardzania próbek ¿ywicy kompozytowej badano technik¿ skrobania przy u¿yciu suwmiarki cyfrowej. Ilo¿¿ uwolnionego resztkowego monomeru z utwardzonych próbek kompozytowych badano poprzez pomiar uwolnionego resztkowego monomeru w podwojonej wodzie destylowanej za pomoc¿ spektrometru widzialnego w ultrafiolecie (CECIL 2000). Wykazano, ¿e diody LED LCU o niskiej intensywno¿ci (Optilight LD) wykazuj¿ nieistotny stopie¿ konwersji z diod LED i QTH o wysokiej intensywno¿ci w wyd¿u¿onym czasie utwardzania.