STOSUNKI TURECKO-W¿OSKIE W OKRESIE MI¿DZYWOJENNYM

Naczeln¿ zasad¿ w¿oskiej polityki zagranicznej w okresie mi¿dzywojennym by¿a polityka Mare Nostrum (Nasze Morze), w ramach której za g¿ówny cel faszystowskich W¿och uznano dominacj¿ nad obszarami rz¿dzonymi niegdy¿ przez Cesarstwo Rzymskie, w celu odrodzenia narodowego po "okaleczonym" zwyci¿stwie w Wielkiej Wojnie. W ¿wietle tego imperialnego celu, W¿ochy stanowi¿y powäne zagro¿enie dla suwerenno¿ci wielu krajów po¿o¿onych we wschodniej cz¿¿ci Morza ¿ródziemnego i w regionie Adriatyku, w cäym okresie mi¿dzywojennym. Turcja by¿a jednym z tych krajów, które odczuwäy ostre w¿oskie zagro¿enie. Zagro¿enie, jakie Turcja dostrzegäa ze strony W¿och, zw¿aszcza poprzez fortyfikacje na wyspach Dodekanezu, stäo si¿ tak wp¿ywowe dla Ankary, ¿e cäa mi¿dzywojenna turecka polityka zagraniczna, zw¿aszcza w latach 30. XX wieku, by¿a w du¿ym stopniu formu¿owana wobec W¿och. W tym kontek¿cie ksi¿¿ka ta jest dyplomatyczn¿ narracj¿, która ukazuje determinuj¿c¿ rol¿ W¿och w wi¿kszo¿ci decyzji, inicjatyw i kierunków mi¿dzywojennej tureckiej polityki zagranicznej.