Temmuz Cocuklari

Bekliyorum, bazen eylemsizligime sasarak bekliyorum, bazen icimdeki öteki benleri parcalaya parcalaya anlamaya, bazen inkar ede ede unutmaya calisarak ama hep bir seylerin degisecegine inanarak bekliyorum. Icimde bambaska bir dile damitarak anlatilabilecek binlerce hikaye tasidigimi zannediyorum bazen. Hikaye mi bunlar, anlatip kurtulma istegi mi, bilmiyorum. Soguk bir yilbasi aksami, Ankarada hayati ve aski kavramaya calisan Aysu ve Almanyanin karla kapli bir kentinde yasayan ailesi. Calan ve cevaplanmayan telefonlar. Yasak bir askin ve gecmisteki kararlarin göcmen bir ailenin üzerindeki uzun gölgesi. Göcmen edebiyatinin üstüne kalin bir cizgi cekiyor Menekse Toprak; hic sizlanmadan, gurbetten yakinmadan ve kimseyi yargilamadan Yasamlar, yasananlar, kisiler üzerinden olusturuyor romanin kurmaca dünyasini. Almanyadaki göcün getirip dayattigi huzursuzlugun, kültürel degismelerin, bosluga düsen ve kimliklerini arayan genclerin dünyasina isik tutuyor Temmuz Cocuklari. -Gültekin Emre