Uko¿ne pisanie w "Vies Minuscules" autorstwa Pierre Michon

Vies minuscules, tekst o silnym zabarwieniu autobiograficznym, jest z pozoru okazj¿ do pisania w intencji zbawczej dla swojego autora. Te krótkie historie opowiadaj¿ o bezsilno¿ci Michona wobec bogatego j¿zyka okre¿lanego jako Grace. Tekst autobiograficzny ukryty jest w o¿miu biografiach, które narrator-protagonista znä bezpo¿rednio lub ze s¿yszenia: s¿ to ¿ywoty, jak nazwä je autor, pozornie nieistotne, drobne, a nawet mierne, ale których michnikowskie pióro próbowäo podnie¿¿ je do rangi majusku¿ i skorygowä ich wady.Rzeczywi¿cie, w pisarskim patois szybko zauwäa si¿ zauroczenie dzie¿em eksploracji przesz¿o¿ci. Próbuje zag¿¿bi¿ si¿ w pami¿¿, poszukä we w¿asnych przodkach tego, co mog¿oby uczyni¿ go podmiotem w cäo¿ci i wielkim cz¿owiekiem literackim, a ta próba zakwestionowania pami¿ci natychmiast dotyka poj¿¿ sztuki i poezji. Ksi¿¿ka odzwierciedla równie¿ walk¿ mi¿dzy wstydem pochodzenia a silnym pragnieniem zado¿¿uczynienia, a tak¿e d¿¿enie do literackiej doskonäo¿ci, które znajduje prowizoryczn¿ odpowied¿ w tej wymianie mi¿dzy tymi dwiema ambicjami.