Uniwersalne kryterium prawdy

Kamieniem w¿gielnym teorii poznania dowolnego systemu filozoficznego lub doktryny jest kwestia prawdy. Na podstawie analizy pracy Lenina "Materializm i empiriokrytyzm" wykazano, ¿e kryterium prawdy lub prawdy form rozwoju rzeczywisto¿ci nie jest praktyk¿, jak si¿ w tym czasie b¿¿dnie uwäa, lecz lito¿ci¿ tych form; praktyka jest metod¿ lub procedur¿ oceny kompletno¿ci lito¿ci form rzeczywisto¿ci. Ponadto, praktyka jest tylko szczególnym przypadkiem bardziej rozwini¿tej technologii ustalania prawdy - interpretacji. Kryterium prawdy przedstawione w niniejszym opracowaniu pozwala na ilo¿ciow¿ ocen¿ lito¿ci i znaczenia form rzeczywisto¿ci, co z kolei pozwala na uszeregowanie form i na tej podstawie bardziej ¿wiadomie nakre¿li¿ kierunki badä perspektywicznych. W tym samym zwi¿zku zauwäa si¿, ¿e nie ma dwóch lub wi¿cej równie znacz¿cych prawd (idei, pomys¿ów, idei, stwierdze¿, teorii, koncepcji, modeli, opinii, punktów widzenia itp.). W kädym momencie rozwoju prawda, w tym sensie, jest zawsze taka sama.