Zastosowanie Res Ipsa Loquitur w sprawach dotycz¿cych zaniedba¿ medycznych

Wiele przypadków zaniedbä medycznych spotyka si¿ w s¿dzie z niepowodzeniami tylko dlatego, ¿e poszkodowani pacjenci nie mog¿ przedstawi¿ dowodów wskazuj¿cych punkt wyj¿cia standardu zawodu lekarza lub standardu us¿ug medycznych, który otrzymali od lekarza i szpitala. Doktryna Res ipsa loquitur (rzecz mówi sama za siebie) lub fakty mówi¿ce za siebie, które mog¿ by¿ zastosowane w sprawach o zaniedbania medyczne w s¿dzie, chociä doktryna ta nie gwarantuje w kädym przypadku zwyci¿stwa pacjentów. Zgodnie z wynikami tych badä: (1) stwierdza si¿, ¿e wraz z dziäaniem doktryny res ipsa loquitur ci¿¿ar dowodu zaczyna przenosi¿ si¿ na ten, który jest w stanie udzieli¿ pe¿nego wyjänienia i uczyni¿ dowód odpowiedzialnym; (2) res ipsa loquitur musi mie¿ zastosowanie do przypadków medycznych, poniewä pacjent jest traktowany niesprawiedliwie, je¿li jego prawa do stosowania tej doktryny zostan¿ odebrane; oraz (3) res ipsa loquitur pomo¿e zranionemu pacjentowi, poniewä nie ma on ¿adnej wiedzy medycznej na temat tego, co si¿ dzieje. Je¿eli pacjentowi nie wolno korzystä z tej doktryny, musi by¿ ona postrzegana jako nieuczciwa dyskryminacja.