Bücher von Andrey Tikhomirov

W drugiej po¿owie lat 30. XX wieku sytuacja mi¿dzynarodowa uleg¿a znacznemu pogorszeniu. Na podstawie pog¿¿biaj¿cego si¿ ogólnego kryzysu kapitalizmu i kryzysu gospodarczego z 1937 r. zwi¿kszy¿y si¿ nierówno¿ci w rozwoju pästw kapitalistycznych, nasili¿a si¿ ich walka o rynki, strefy wp¿ywów i redystrybucja ¿wiata. Kryzys dotkn¿¿ nie tylko Japoni¿ i Niemcy, które odbudowäy swoje gospodarki w sposób wojskowy. Rozwój przemys¿u w tych krajach zwi¿zany by¿ z przygotowaniami do wojny. Ko¿a rz¿dz¿ce w USA, Anglii i Francji pomog¿y faszystowskim Niemcom uzbroi¿ si¿ i skierowä swoje agresywne aspiracje przeciwko ZSRR. Korzystaj¿c ze wsparcia mi¿dzynarodowego imperializmu, faszystowskie Niemcy zacz¿¿y realizowä swoje agresywne plany w Europie. W latach 1938-1939 przymusowo zaanektowä on Austri¿ i Czechos¿owacj¿. Polityka zgody na agresj¿ ze strony rz¿dów USA, Anglii i Francji doprowadzi¿a do ekspansji agresywnych dziää Niemiec, W¿och i Japonii. II wojna ¿wiatowa rozpocz¿¿a si¿ 1 wrze¿nia 1939 r. od ataku Niemiec na Polsk¿.

"Co wygrali¿my, zawieraj¿c pakt o nieagresji z Niemcami? Przez pó¿tora roku zapewniali¿my naszemu krajowi pokój i mo¿liwo¿¿ przygotowania naszych si¿ do walki, gdyby faszystowskie Niemcy ryzykowäy atak na nasz kraj wbrew paktowi. To zdecydowany zysk dla nas i strata dla faszystowskich Niemiec". Stalin. Oryginäy tzw. tajnego protoko¿u dodatkowego, który oddzielä "sfery zainteresowania", nie znajduj¿ si¿ ani w archiwach rosyjskich, ani zagranicznych. Analiza historyczna i grafologiczna tajnego protoko¿u dodatkowego do traktatu o nieagresji mi¿dzy Niemcami a Zwi¿zkiem Radzieckim wykazäa, ¿e dokument ten nie jest historycznie nieuchronny i by¿ mo¿e nie istniä. Dlatego nie by¿o potrzeby utrzymywania tego w tajemnicy. Najprawdopodobniej, to by¿a specjalnie zrobiona podróbka!

Nowoczesne przedsi¿biorstwo produkcyjne jest kompleksem, którego dynamik¿ i spójno¿¿ zapewnia mechanizm zarz¿dzania, który ustanawia relacje wewn¿trzne i uwzgl¿dnia dziäania wszystkich powi¿zä i pracowników przedsi¿biorstwa - od pracownika do dyrektora. Poziom rozwoju kultury organizacyjnej wp¿ywa na zarz¿dzanie spo¿eczn¿ organizacj¿ przedsi¿biorstwa.System zarz¿dzania produkcj¿ jest pojedynczym mechanizmem, z którego käda jednostka realizuje swoj¿ zamierzon¿ funkcj¿, po¿¿czonym z funkcjami innych jednostek. Zarz¿dzanie jest syntez¿ ¿rodków i sposobów przygotowania decyzji zarz¿dczych oraz organizacji ich realizacji. Zadania, przed którymi stoj¿ organy zarz¿dzaj¿ce, ró¿ni¿ si¿ w poszczególnych przedsi¿biorstwach w zale¿no¿ci od konkretnej wewn¿trznej i zewn¿trznej sytuacji spo¿eczno-ekonomicznej. Znaczenie badä nad poziomem rozwoju kultury organizacyjnej i stopniem jej wp¿ywu na zarz¿dzanie spo¿eczn¿ organizacj¿ przedsi¿biorstwa implikuje znaczenie aktualnej sytuacji i zadä zarz¿dzania nowoczesnym przedsi¿biorstwem.

Drugi Front to umowna nazwa Frontu Zachodnioeuropejskiego w drugiej wojnie ¿wiatowej 1939-1945, który Anglia i Stany Zjednoczone zobowi¿zäy si¿ otworzy¿ w Europie w 1942 roku, co zostäo uroczy¿cie og¿oszone w Komunikacie Anglo-Sowieckim i Sowiecko-Amerykäskim z 12 czerwca 1942 roku w zwi¿zku z wizyt¿ ówczesnego Ludowego Komisarza Spraw Zagranicznych ZSRR W. M. Mo¿otowa w Londynie i Waszyngtonie. Jednak zachodni sojusznicy nie spieszyli si¿ z realizacj¿ swojej obietnicy, mimo ¿e przywódcy radzieccy wielokrotnie twierdzili, ¿e Zwi¿zek Radziecki nie mo¿e zaakceptowä odroczenia otwarcia drugiego frontu". W rzeczywisto¿ci drugi front w Europie, Alianci, otworzyli dopiero w czerwcu 1944 r. swoj¿ operacj¿ Overlord, kiedy stäo si¿ jasne, ¿e sama Armia Czerwona mo¿e w ko¿cu pokonä nazistowskie Niemcy i rozwi¿zä problem wyzwolenia Europy z nazistowskiego jarzma. Przed¿u¿enie otwarcia drugiego frontu nie by¿o przypadkowe, by¿o podyktowane przez zainteresowane ¿rodowiska Anglii i Stanów Zjednoczonych, d¿¿¿ce do w¿asnych, egoistycznych celów.

Wspó¿cze¿ni Indonezyjczycy to Jawajczycy, Sundas, Madurun, Malajowie z Brunei, Indonezji, Malezji i Singapuru, Miningkabau, Bugi, Maqasari, Bataki, Balianie i inni. Ta sama grupa obejmuje j¿zyki narodów filipi¿skich: Tagalog, Visaya, Ilok, Bikolov, Banjar, Ifugao i inne. J¿zykami indonezyjskimi pos¿uguje si¿ równie¿ grupa tajwäskich ludów górskich - Gaoshan, Chams w po¿udniowym Wietnamie i Kambod¿y oraz ludno¿¿ malgaskäska Madagaskaru (Malgasi). We wspó¿czesnym rozumieniu, wszystkie narody mówi¿ce j¿zykami rodziny j¿zyka malajsko-polinezyjskiego, która jest rozpowszechniona i poza Archipelagiem Malajskim, s¿ zjednoczone z Indonezyjczykami. W pracy antropologów termin "Indonezyjczycy" odnosi si¿ nie tylko do ludno¿ci Indonezji, ale tak¿e do staro¿ytnej ludno¿ci Azji Po¿udniowo-Wschodniej. Rdzenna ludno¿¿ wysp indonezyjskich, Pó¿wyspu Malacca, sk¿ada si¿ g¿ównie z plemion i ludów malajskich, przez których nazw¿ archipelag nazywany jest Malajem. Dlatego te¿ poj¿cie "Malaj" obejmuje inne rozumienie, jest to równie¿ powszechna wcze¿niejsza nazwa ludów Azji Po¿udniowo-Wschodniej pos¿uguj¿cych si¿ j¿zykami gä¿zi indonezyjskiej oraz wspólnot etnicznych w Malezji, Indonezji, Tajlandii, Singapurze, Brunei, Timorze Wschodnim.

Rosyjska pästwowo¿¿ i kultura uksztätowäy si¿ w najtrudniejszych warunkach. Wed¿ug oblicze¿ rosyjskiego historyka W.O. Kluczewskiego, Rosja przez 234 lata (1228-1462) prowadzi¿a 160 wojen zewn¿trznych. W XVI wieku Rosja by¿a w stanie wojny z Rzeczpospolit¿ Obojga Narodów, Zakonem Liwo¿skim i Szwecj¿ przez 43 lata, nie na rok nie przerywaj¿c walki z Mongo¿ami Tatarskimi. W XVII wieku Rosja walczy¿a przez 48 lat, w XVIII wieku - 56 lat. Ogólnie rzecz bior¿c, dla Rosji stan ¿wiata by¿ raczej wyj¿tkiem, a wojna by¿a okrutn¿ regu¿¿. Umieszczona przez los na granicy dwóch kontynentów, Rosja pokry¿a Europ¿ jako tarcza przed inwazj¿ dzikich tatarsko-mongolskich hord i w podzi¿ce otrzymäa ciosy w plecy. Broni¿c si¿ lub atakuj¿c, Rosja jako cäo¿¿ prowadzi¿a wówczas sprawiedliwe i nieuniknione wojny: nie miäa innego wyboru. Je¿li kraj ten chciä ¿y¿ i rozwijä si¿, musiä udowodni¿ swoim s¿siadom swoje prawo do ¿ycia i rozwoju za pomoc¿ ostrza w ci¿gu pi¿ciu wieków.

Je¿li chodzi o typ fizyczny, Japo¿czycy s¿ niejednorodni, wyró¿niaj¿ si¿ typem koreäsko-mandurskim, malajskim lub indonezyjskim i ainoidalnym. Wyspy japo¿skie by¿y zamieszkiwane stosunkowo pó¿no. Wielu badaczy uwäa, ¿e przodkowie wspó¿czesnego ludu Ainu byli pierwszymi, którzy przybyli na wyspy (w epoce neolitu), a nast¿pnie plemiona z po¿udniowej cz¿¿ci archipelagu, najwyräniej mówi¿ce w j¿zykach indonezyjskich. Oko¿o IV-III w. p.n.e. miäo miejsce przesiedlenie na wyspy z Korei Po¿udniowej plemion ju¿ zaznajomionych z metalami (br¿z, pó¿niej ¿elazo). Najstarsze zabytki kultury artystycznej w Japonii nale¿¿ do okresu neolitu (zdobione naczynia, gliniane figurki kobiece). Wraz z przej¿ciem do epoki br¿zu (oko¿o III w. p.n.e.) na br¿zowych wyrobach w ksztäcie dzwonów ("doo-taku") i lusterkach pojawiaj¿ si¿ proste i istotne obrazy polowania, w¿drówek, m¿ócenia, täca, zwierz¿t, itp. Mniej wi¿cej od po¿owy III w. do po¿owy VI w. na wyspach japo¿skich powstäy du¿e kopce grobowe, wokó¿ których umieszczono "ha-niwy" - gliniane wizerunki ludzi i zwierz¿t, przesi¿kni¿te mi¿o¿ci¿ do ¿ycia. Mieszkanie ludzi by¿o prostym, drewnianym budynkiem pokrytym s¿om¿.

2000: Gazety o odej¿ciu prezydenta Jelcyna w Sylwestra i doj¿ciu Putina do w¿adzy: "Znikn¿¿a kolejka "deficytu", centralizacja wszystkiego i wszystkiego, cenzura. Wojna w Czeczenii, mroczna bieda dziesi¿tków milionów Rosjan, to powäny zarzut. Jelcyn nie móg¿ si¿ powstrzymä od wiedzy na temat pl¿drowania kraju na wielk¿ skal¿, korupcji i spl¿tania w¿adzy z przest¿pczo¿ci¿. Nie tylko zwyk¿e masy, ale tak¿e zwolennicy reform prozachodnich, odwrócili si¿ od "gwaranta konstytucji". G¿ównymi w¿adcami kraju pod wiecznie chorym Jelcynem byli "Rodzina", "oligarchowie" i g¿ówni bankierzy. 2006: na Kremlu w zwi¿zku z 75. rocznic¿ urodzin pierwszego prezydenta Rosji B. Jelcyna. 1 lutego na Kremlu odby¿o si¿ uroczyste przyj¿cie z okazji 75. rocznicy urodzin pierwszego prezydenta Rosji Jelcyna, na które przyby¿a najwy¿sza rosyjska elita i byli przywódcy niektórych pästw. G¿owa pästwa oceni¿a dziäalno¿¿ Jelcyna w nast¿puj¿cy sposób: "dä wolno¿¿...", a kontrolowane przez Kreml media ostro¿nie oceniaj¿ dziäalno¿¿ pierwszego prezydenta Rosji: ani niszczyciela, ani twórcy.

Ural stanowi granic¿ mi¿dzy Europ¿ a Azj¿, orientuj¿c si¿ na Ural, stajemy si¿ Euroazjatami, poniewä nie ma podziäu na "Wschód" i "Zachód". To w¿änie tutaj powstäy najstarsze wspólnoty, które pó¿niej zostäy nazwane Indo-Europejczykami, a tak¿e inne rodziny j¿zykowe, w szczególno¿ci fi¿sko-Ugryjska. Chronologiczne etapy powstawania wspólnoty indoeuropejskiej: 1. oko¿o 70 tys. lat temu cz¿¿¿ rdzennych mieszkäców Afryki mieszkäa w rejonie Bieguna Pó¿nocnego, ale w trakcie nap¿ywu lodowców (zlodowacenie waldojskie odpowiada Wurmowi, Wi¿le i Wisconsin) ludzie zacz¿li si¿ wycofywä na po¿udnie; 2. Od 70 do 11 tys. lat temu, okres charakteryzuj¿cy si¿ ogólnym och¿odzeniem, kontynuacj¿ odwrotu ludzi z pó¿nocy na po¿udnie Eurazji; 3. od 11 do 10 tys. lat temu, okres Holokaustu, tworzenie si¿ wspólnoty indoeuropejskiej w po¿udniowym Uralu. Wielki step", rozci¿gaj¿cy si¿ mi¿dzy po¿udniowym Uralem, Morzem Kaspijskim i Morzem Aralskim, staje si¿ miejscem migracji wielu ludów. Znana indyjska postä publiczna Tilak udowodni¿a, ¿e rdzenna ziemia Indian to Arktyka, tak jak w najstarszej Wedzie opisywano terytorium, na którym pó¿ roku dziennie, a pó¿ roku - noc.